آیت‌الله منتظری

یهودیه ای که گوشت گوسفند آغشته به سم برای پیامبر(ص) مهیا کرده بود را نزد آن حضرت آوردند، پیامبر(ص) به وی فرمود: چه چیز تو را واداشت تا چنین کاری کنی ؟ زن پاسخ داد: من با خود گفتم اگر پیامبر است این گوشت به وی آسیبی نمی رساند و اگر پادشاه است مردم را از دست او آسوده خاطر کرده ام. امام (ع) فرمود: پیامبر(ص) از خطای آن زن چشم پوشی نموده و او را عفو کرد."ان رسول الله (ص) اتی بالیهودیة التی سمت الشاة للنبی (ص) فقال لها: ما حملک علی ما صنعت ؟ فقالت: قلت: ان کان نبیا لم یضره و ان کان ملکا ارحت الناس منه، قال: فعفا رسول الله (ص) عنها. (کافی ‏108/2، کتاب ایمان و کفر، باب عفو، حدیث 9)

10- وقتی مالک اشتر از جانب حضرت امیر(ع) به عنوان والی مصر رهسپار آنجا می‎شد، آن حضرت (ع) طی نامه ای که در نهج البلاغه آمده به او می‎نویسد: "مهربانی، خوش رفتاری و نیکویی با رعیت را در دل خود جای بده، و مبادا نسبت به ایشان همچون جانور درنده ای باشی و خوردنشان را غنیمت بدانی که آنان دو گروهند: یا با تو برادر دینی اند و یا آنکه در آفرینش مانند تو هستند، گاهی لغزش از آنان پیشی می‎گیرد و بدکاری به آنان روی می‎آورد و عمدا یا سهوا گناهی از آنان صادر می‎شود، پس تو با بخشش و گذشت خود آنان را عفو کن همان طور که دوست می‎داری خداوند با بخشش و گذشتش ترا مورد عفو قرار دهد؛ زیرا تو بر آنها برتری و آن کس که ترا به حکمرانی فرستاده از تو بالاتر و برتر است، و خداوند برتر از کسی است که این حکومت را به تو سپرده... و هرگز از عفو و گذشت پشیمان و از کیفر دادن مردم شاد و خوشحال مباش."واشعر قلبک الرحمة للرعیة و المحبة لهم و اللطف بهم، و لا تکونن علیهم سبعا ضاریا تغتنم اکلهم، فانهم صنفان: اما اخ لک فی الدین، او نظیر لک فی الخلق. یعرض منهم الزلل و تعرض لهم العلل، و یؤتی علی ایدیهم فی العمد و الخطاء، فاعطهم من عفوک و صفحک مثل الذی تحب ان یعطیک الله من عفوه و صفحه. فانک فوقهم، و والی الامر علیک فوقک، والله فوق من ولاک ... و لا تندمن علی عفو، و لا تبجحن بعقوبة . (نهج البلاغه، فیض 993/، لح 427/_428، نامه 53)

11- همچنین در نهج البلاغه آمده است: "سزاوارترین مردم بر گذشت