آیت‌الله منتظری

مرتکب این نوع کثافت کاریهای نامشروع گردد باید آن را با پوشش الهی بپوشاند، و هر کس نزد ما به گناه خویش اعتراف کند حدود الهی را بر وی اجرا می‎کنیم."ایها الناس، قد آن لکم ان تنتهوا عن حدود الله. من اصاب من هذه القاذورات شیئا فلیستتر بستر الله، فانه من یبدلنا صفحته نقم علیه کتاب الله. (الموطاء ‏169/2، کتاب حدود، باب ماجاء فیمن اعترف علی نفسه بالزنا)

نظیر این روایت را شیخ [طوسی ] در کتاب اقرار و کتاب سرقت مبسوط آورده است.ر.ک . مبسوط ‏2/3 و 40/8

5- همچنین در موطاء به نقل از سعید بن مسیب آمده است که گفت: شنیدم پیامبر به مردی از قبیله اسلم که به او "هزال" می‎گفتند فرمود: "ای هزال اگر آنچه را انجام دادی با ردای خود می‎پوشاندی برای تو بهتر می‎بود."یا هزال لو سترته بردائک لکان خیرالک . (الموطا ‏166/2. کتاب حدود، باب ماجاء فی الرجم)

و روایات دیگری از این قبیل.

البته اگر مجرمی غیر از تعدی به حقوق الهی حق الناس هم برگردن داشته باشد، مانند آنکه علیه او ادعا شود که با بچه ای لواط کرده و او را زخمی نموده یا با زنی به عنف زنا کرده، حکم وی همان حکمی است که قبلا در مورد حق الناس عنوان گردید.شنیده شده که بعضی از آقایان در دستگاه قضایی در ارتباط با مسائل فحشا افرادی را تعزیر می‎کنند که به جرم خویش اعتراف کنند! این به خاطر عدم آگاهی از مسأله است. خدا رحمت کند مرحوم آیت الله بروجردی را، ایشان اواخر عمر شریفشان کتاب القضاء شروع کرده بودند، یکی از آقایان سردرس شروع کرد راجع به موضوعی به سروصدا کردن. ایشان خیلی ناراحت شد و فرمود: این آخر عمر وقتی است که من باید استراحت بکنم و وقت و حوصله بررسی این مسائل را هم ندارم اما می‎بینم خواهی نخواهی بعضی آقایان در دستگاه قضایی وارد می‎شوند و لازم است مسائل قضاء را بدانند و من لازم می‎دانم این مباحث را بحث کنم. حال آن زمان که دستگاه قضایی چندان هم مطلوب نبود و بسا تقویت نظام ظلم بود ایشان این گونه می‎فرمودند ولی اکنون در شرایط فعلی بالاخره افرادی که دارای فضل و عقل هستند و می‎توانند خودشان را کنترل کنند و مطابق موازین شرعی عمل کنند، لازم است به حد کفایت به این مسؤولیت بپردازند؛ و اگر نروند افرادی که صلاحیت ندارند یا کم صلاحیت دارند می‎روند و مشکلاتی را به بار می‎آورند. البته ما مسائل را اینجا اجمالا به تناسب بحث حکومت بحث می‎کنیم، برخی از این مسائل در کتب فقهی هم بحث نشده، ما بالاخره یک راه باریکی را می‎رویم گسترش این راه و آسفالتش با آقایان. (الف - م، جلسه 225 درس)