زندانی کردن مردم به خاطر امور جزئی و حقیر و قابل اغماض در آن عصر - مانند زمان ما - رایج بوده و حضرت امیر(ع) قصد نفی آن را داشته است.
خلاصه کلام اینکه این مباحث از قبیل سایر موارد باب تزاحم به شمار میآید که طی آن یکی از دو طرف از باب "الاهم فالاهم" انتخاب و به مورد اجرا گذاشته میشود.و در زمان ما که حیثیت اسلام و انقلاب اسلامی در معرض تهاجم دشمن جهانی قرار گرفته است باید در معادلات باب تزاحم و انتخاب الاهم فالاهم حیثیت و آبرو و جاذبه اسلام و انقلاب و نیز تکیه اسلام بر اصول و ارزشها را کاملا حساب نمود، و چه بسا در مواردی همان گونه که حضرت استاد کرارا یادآور شده اند لازم باشد خود و قدرت و حکومت چند روزه را فدای اسلام و انقلاب نماییم. (مقرر)
اما بعد از ذکر همه این مباحث باز باید یادآور شد که دستگیری مسلمان و حبس او به مجرد اتهام و احتمال، بجز در مورد قتل، خالی از اشکال نیست؛ زیرا شرع مبین اسلام به حفظ حریم و شؤون مسلمان بسیار اهمیت داده، مگر آنکه اتهام غیر قتل از نظر درجه اهمیت همپای حد قتل باشد. و این مطلبی است در خور توجه.اگر قاعده قطعی حفظ حریم و شؤون اسلامی مسلمانان استثناءپذیر شد در عمل با سلیقه ها و انگیزه های گوناگونی که در حکومت ها هست نمی توان آن را به حد و مرزی محدود نمود و قهرا کار به همان جایی میرسد که در گذشته توسط خلافتهای به ظاهر اسلامی رسید. (مقرر)
محقق در کتاب قصاص از شرایع مینویسد:
در جواهر به دنبال این قول گفته شده: