صفحه ۵۸

مبادا آسیبی به ما برسد، باشد که خداوند برای مسلمانان پیروزی یا امر دیگری از سوی خود پیش آرد تا آنان (منافقان) از آنچه در دل نهان کردند پشیمان شوند."

و آیات دیگری از این قبیل که مسلمانان را از پذیرش (حاکمیت کفار) و دوستی آنان نهی فرموده است.

28- و نیز می‎فرماید:

"و لن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلانساء(4)/ 141 هرگز خداوند برای کافران بر مؤمنان راهی (حاکمیتی) را قرار نداده است."

پس هرگونه ارتباط و علاقه ای که موجب تسلط کفار بر مسلمانان شود، چنانچه ما در زمان خود در جهان اسلام شاهد آن هستیم، بی تردید در شریعت اسلام مورد نهی قرار گرفته؛ و خداوند سبحان همواره مسلمانان را به جهاد و مبارزه باکفار ومنافقان وسخت گرفتن بر آنان وتجهیز نیرو برای مقابله با آنان دستور فرموده است؛ وآیات و روایت های بسیاری بر این معنا دلالت دارد، که برخی از آنها پیش از این در فصل جهاد همین کتاب [جلد اول بخش سوم ] گذشت که می‎توان بدان مراجعه نمود.

از سوی دیگر در کنار این آیات و روایات، ادله دیگری نیز آمده که دلالت بر نرمش و لزوم خوشرفتاری ونیکی با آنان را دارد، البته در صورتی که با مسلمانان به جنگ و قتال برنخیزند و قصد بیرون راندن مسلمانان را از شهر و دیارشان نداشته باشند؛ که برخی از آنها را در ذیل یادآور می‎شویم:من به آقایان سفارش می‎کنم که قرآن زیاد مطالعه کنید و در کارهای تحقیقاتی خود از آن استفاده کنید؛ برای اینکه قرآن "تبیان کل شئ" و مورد قبول و مرضی همه فرقه های اسلامی اعم از سنی و شیعه است؛ قرآن می‎گوید: نباید ریگان

29- "لا ینهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین و لم یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم و تقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطین ‏ انما ینهاکم الله عن الذین قاتلوکم فی

ناوبری کتاب