صفحه ۵۵۷

کرده که پیامبر(ص) هشتاد ضربه به خاطر شرب خمر جاری ساخت ان رسول الله(ص) ضرب فی الخمر ثمانین. (وسائل ‏468/18، ابواب حد مسکر، باب 3، حدیث 8) معارضت دارد. در کتاب مصنف نوشته عبدالرزاق به نقل از حسن احتمالا حسن بصری است که روایت را با واسطه از امیرالمؤمنین (ع) گرفته است. (الف - م، جلسه 219 درس) آمده است: "پیامبر(ص) به خاطر شرب خمر هشتاد ضربه جاری کرد."ان النبی (ص) ضرب فی الخمر ثمانین. هم عمر بن الخطاب ان یکتب فی المصحف ان رسول الله (ص) ضرب فی الخمر ثمانین، و وقت لاهل العراق ذات عرق. (مصنف ‏379/7 باب خمر، حدیث 13547 و 13548) همچنین در همان کتاب از حسن نقل شده است که عمر بن خطاب در نظر داشت در حاشیه و تفسیر قرآن بنویسد که پیامبر(ص) هشتاد ضربه به خاطر شرب خمر جاری کرد "و وقت لاهل العراق ذات عرق، یعنی ذات عرق را میقات اهل عراق قرار داد که از آنجا محرم شوند."همان مدرک

اما ضمانت جنین سقط شده بر ضمان در بحث ما دلالت ندارد؛ زیرا از جنین جرمی سر نزده و تعزیری بر او نبوده است.

7- باز در کتاب مغنی آمده است:

"اگر زنی در اثر تأدیب شرعی توسط شوهرش از دنیا برود بر شوهر او ضمانی تعلق نمی گیرد؛ همچنین اگر دانش آموزی توسط معلم تأدیب گردد و بمیرد هیچ ضمانی بر عهده معلم نیست. نظریه مالک نیز همین است. لکن شافعی و ابوحنیفه گویند: که ضمان مقتول بر عهده آنان است؛ و علت گفته هر دو گروه همان است که در پیش نقل شد. "خلال" می‎گوید: اگر معلم همان طور که تابعان و فقها گفته اند سه ضربه بزند و شاگرد در اثر آن سه ضربه بمیرد، وی ضامن نیست؛ ولی اگر معلم شاگرد را به شدت تنبیه کند به طوری که بر آن عنوان تأدیب صادق نیاید، ضامن قتل شاگرد است؛ زیرا در زدن راه تعدی گرفته است. قاضی گوید: بدین گونه با قیاس بر سخنان علما، هنگامی که پدر یا جد یا حاکم یا امین او و یا وصی کودکی او را به عنوان تأدیب به طوری بزنند که آن کودک در اثر تأدیب بمیرد، همچون معلم هیچ ضمانی بر عهده آنان نیست."مغنی ‏349/10

ناوبری کتاب