آیت‌الله منتظری

جعفر(ع" پرسیدم: مقدار تعزیر چقدر است ؟ فرمود: ده و اندی تازیانه، مابین ده تا بیست.سألت ابا ابراهیم (ع) عن التعزیر کم هو؟ قال: بضعة عشر سوطا، ما بین العشرة الی عشرین. (وسائل ‏583/18، ابواب بقیة الحدود، باب 10، حدیث 1) علت موثقه بودن روایت این است که اسحاق بن عمار فطحی مذهب بود؛ البته فطحی ها دو دسته هستند: یک دسته آنها که به امامت عبدالله افطح قائل بوده اند و پس از آنکه بعد از 75 روز او از دنیا رفت به امامت امام موسی بن جعفر(ع) روی آوردند. و دسته دوم آنان که به همان اعتقاد ماندند و امامت امام موسی بن جعفر(ع) را نپذیرفتند؛ و اسحاق بن عماراز دسته اول است. (الف - م، جلسه 215 درس)

نظیر این روایت در مستدرک از نوادر احمد بن محمد بن عیسی، از اسحاق بن عمار نقل شده است.مستدرک الوسائل ‏248/3، ابواب بقیة الحدود،باب 6، حدیث 2

مضمون این موثقه با مفاد آنچه در صحیحه حماد ذکر شده بود، از نظر کثرت و قلت ضربات متفاوت است - زیرا صحیحه در جهت کثرت تا سی ونه ضربه را جایز می‎دانست و در ناحیه قلت هم موکول به تشخیص والی نموده بود که بسا کمتر از ده ضربه را تشخیص دهد - و ابن حمزه در کتاب وسیله درباره تعزیر قذف، تا جایی که شرایط حد در آن متحقق نشده، به مضمون این روایت فتوا داده است.ر.ک . جوامع الفقهیة 783/

3- در مرسله صدوق آمده است که پیامبرخدا(ص) فرمود: برای هیچ والی ای که به خداوند و روز جزا ایمان داشته باشد سزاوار نیست که به متخلفی بیش از ده ضربه تازیانه بزند مگر در اجرای حد. و اگر متخلف جزو بندگان و مملوکان بود می‎توانند برای ادب کردن او از سه تا پنج ضربه به او تازیانه بزنند.لایحل لوال یؤمن بالله و الیوم الاخر آن یجلد اکثر من عشرة اسواط الافی حد. و اذن فی ادب المملوک من ثلاثة الی خمسة . (وسائل ‏584/18، ابواب بقیة الحدود، باب 10، حدیث 2)

علت آنکه صدوق قاطعانه این روایت را به پیامبر(ص) اسناد می‎دهد آن است که مضمون حدیث در نزد او اثبات شده و او به صدور این حدیث از جانب