ممکن است این پرداخت دو برابر به خاطر آنچه که خورده و آنچه که برده است باشد؛ زیرا جواز خوردن مشروط به این است که نبرد." [و اگر برد باید بهای آنچه را که خورده است نیز بپردازد.]مرآة العقول 178/4 (چاپ قدیم).
البته به نظر ما آنچه پدر علامه مجلسی فرموده خلاف ظاهر روایت است؛ زیرا ظاهر روایت این است که برای خوردن چیزی بر او نیست اگرچه با بردن همراه باشد.
نظیر روایت سکونی روایتی است که احمد در مسند به سند خویش از عبدالله عمروبن عاص روایت کرده که وی از پیامبر(ص) درباره میوه و آنچه بر بوته و شاخه هاست پرسش کرد، حضرت فرمود: "آنکه با دهان خورده و دامن پرنکرده چیزی بر او نیست، اما آنکه برده دو برابر آن را باید بپردازد و علاوه بر آن با کتک مجازات شود."من اکل بفمه ولم یتخذ خبنة فلیس علیه شئ و من وجد قد احتمل ففیه ثمنه مرتین و ضرب نکال. (مسند احمد 207/2)
ولی در سنن ابی داود با همان سند ذکر شده مضمون فوق را از پیامبر(ص) چنین نقل کرده:
از آن حضرت حکم سرقت میوه آویزان بر درخت سؤال شد، فرمود: هر کس نیاز داشته و فقط به اندازه خوردن سرقت کرده چیزی بر او نیست و هر کس دامن خود را پر کرده باشد پس از عقوبت باید به مقدار دو برابر آن غرامت بدهد، و اگر میوه های سرقت شده در جای مخصوص خشک شدن بوده و قیمت آنها به اندازه قیمت یک سپر برسد باید دست سارق قطع شود، و اگر به آن مقدار نرسد باید دو برابر قیمت میوه های مسروقه غرامت بدهد و به علاوه عقوبت شود.سنن ابی داود 449/2، کتاب الحدود.
همین روایت را نسائی در سنن آورده آنگاه روایت دیگری را از عبدالله بن عمرو
.jpg)
