آیت‌الله منتظری

می‎گفت: پیامبرخدا(ص) این حرم را محترم شمرده و فرمود: "کسی که مشاهده کند کسی در اینجا صید می‎کند لباسش را از او بگیرد." و من طعمه ای که رسول خدا(ص) نصیب من فرموده به شما بازنمی گردانم ولی اگر خواستید پول آن را می‎پردازم.سنن ابی داود ‏470/1، کتاب المناسک، باب فی تحریم المدینة

همین روایت را احمد[حنبل ] در مسند خود با کمی تغییرات [بدون لفظ ثیابه ]آورده است.من رأیتموه یصید فیه شیئا فله سلبه. (مسند احمد ‏170/1) باز در سنن به سند وی از غلام سعد روایت شده که سعد برخی از بردگان مدینه را مشاهده کرد که درختان مدینه را می‎برند، وسائل آنان را گرفت و - به اربابهایشان - گفت: از پیامبرخدا(ص) شنیدم که از بریدن درختان مدینه نهی می‎کرد و می‎فرمود: کسی که از آن چیزی ببرد وسایلش برای کسی است که او را دستگیر می‎کند."من قطع منه شیئا فلمن اخذه سلبه. (سنن ابی داود ‏470/1، کتاب المناسک، باب فی تحریم المدینة)

در توضیح معنی "سلب" که در متن عربی روایت آمده ابن اثیر در نهایه می‎نویسد:

"از همین مورد است "من قتل قتیلا فله سلبه - کسی که کسی را بکشد وسائل او مال اوست." این مفهوم در روایات دیگری نیز آمده، و معنی آن این است که در جنگ هنگامی که یک حریف بر دیگری ظفر می‎یافت وسایلی که با او و همراه او بود نظیر سلاح، لباس، اسب و سایر وسائل او را به غنیمت می‎گرفت، و "سلب" بر وزن فعل به معنی مفعول است یعنی مسلوب، یعنی وسایلی که از حریف به چنگ می‎آمد."نهایه 387/2

بر این اساس پس معنی "سلب" چیزی اعم از لباس و غیر لباس است. و آنچه در صید ممنوع مناسب است گرفته شود وسائل صید، و در قطع درختان ابزار قطع درختان است.

و اما روایت سوزاندن گندمهای احتکار شده توسط حضرت علی (ع) این روایتی