و نیز کسی که در پرداخت زکات تقلب و خیانت کند، زکات به علاوه قسمتی از مال او به عنوان مجازات از او گرفته میشود و استدلال شده به حدیث "بهزبن حکیم" از پدرش، از جدش، از پیامبر(ص) که فرمود: "در هر چهل شتر بیابان چر، یک شتر یک ساله است، هر کس با رغبت بپردازد پاداش آن را میبرد، و آن کس که نپردازد من آن را همراه با قسمتی از مالش از او میگیرم، این دستوری از دستورات خداست و برای آل محمد هم در آن بهره ای نیست."
و نیز روایت شده که سعید بن مسیب (سعد بن ابی وقاص خ.ل) لباس [یا وسائل صید (سلب)] کسی که در مدینه صیدی را شکار کرده بود گرفت و گفت: از پیامبرخدا(ص) شنیدم که میفرمود: "کسی که فردی را ببیند که در مدینه صید میکند لباس او از آن اوست."ممکن است از این روایت استفاده شود که حفظ محیط زیست و حیات و حوش با امام و حکومت جامعه است و کسی حق ندارد در محدوده و حومه شهرها به شکار بپردازد و این قانون به شهر مدینه اختصا نداشته باشد بلکه هر کس حیات و حوش را به خطر بیندازد باید جریمه بپرداد و باید لباس یا وسیله صید او را گرفت. (الف - م، جلسه 210 درس). و مراد به سلب در اینجا تنها لباس است. و امام [غزالی ] نیز همین گونه روایت را نقل کرده است.
و در برخی روایات آمده که بعضی افراد در مورد [بازپس دادن ] لباس صیاد با سعد گفتگو کردند ولی او گفت: من طعمه ای را که رسول خدا(ص) به من هدیه داده باز پس نمی دهم.
و نیز روایت شده که عمر شیر تقلبی را [شیری که آب به آن اضافه شده بود] به زمین ریخت، و از علی (ع) روایت شده که آن حضرت گندم های احتکار شده را به آتش سوزاند.
امام غزالی میگوید: والی اگر مصلحت بداند میتواند این گونه کارها را انجام دهد. و