صفحه ۴۹۹

تناسب میان لواط و این گونه کیفر و مجازات و نیز تأثیر بیشتر این گونه عقوبت ها نسبت به زدن و تنبیه بدنی و امثال آن امری واضح و روشن است.

11- غیاث بن ابراهیم از حضرت صادق (ع) و او به نقل از پدر بزرگوارش فرمود:

"هرگاه علی (ع) بر شاهد دروغگویی دست می‎یافت، اگر غریب بود او را به نزد قبیله اش گسیل می‎داشت، و اگر بازاری بود او را به طرف بازارش می‎فرستاد، پس وی را می‎گرداندند و چند روزی هم حبس می‎کرد و سپس رهایش می‎ساخت."ان علیا(ع) کان اذا اخذ شاهد زور فان کان غریبا بعث به الی حیه، و ان کان سوقیا بعث الی سوقه فطیف به ثم یحبسه ایاما ثم یخلی سبیله. (وسائل ‏224/18، ابواب شهادات، باب 15، حدیث 3)

12- سکونی از امام صادق (ع) روایت کرده که مردی را نزد حضرت علی (ع) آورده بودند که گوشواره ای را از گوش دختری سرقت کرده بود، آن حضرت فرمود: "این تهاجم آشکار و منفوری بوده، پس او را زد و زندانی کرد."ان امیرالمؤمنین (ع) اتی برجل اختلس درة من اذن جاریة، فقال: هذه الدغارة المعلنة، فضربه و حبسه. (وسائل ‏503/18، ابواب حد سرقت، باب 12، حدیث 4)

13- عباد بن صهیب روایت کرده که از امام صادق (ع) در مورد فردی نصرانی سؤال شد که مسلمانی را مورد تهمت قرار داده و به وی گفته است: ای زناکار! امام فرمود: "هشتاد ضربه تازیانه به خاطر حقی که آن مسلمان در این باره دارد و نیز هفتادونه ضربه تازیانه به خاطر احترام اسلام باید به او زده شود و آنگاه سرش را بتراشند و در میان همکیشانش بگردانند تا درس عبرتی برای دیگران باشد."یجلد ثمانین جلدة لحق المسلم، و ثمانین سوطا الاسوطا لحرمة الاسلام، و یحلق رأسه، ویطاف به فی اهل دینه لکی ینکل غیره. (وسائل ‏450/18، ابواب حد قذف، باب 17، حدیث 3)

14- در کتاب نهج السعادة، مستدرک نهج البلاغه آمده است:

"پس از آنکه دشمن از دست مسیب به سوی معاویه گریخت، مسیب نزد علی (ع) آمده خبر فرار دشمن را به آن حضرت رسانید، علی (ع) هم وی را چند روزی بازداشت کرد و سپس او را فراخواند و مورد توبیخ قرار داد و به او فرمود: آیا

ناوبری کتاب