که نخستین آنها عبارت است از اینکه نوع تنبیه افراد باشخصیت، محترم و خویشتن دار که بعضا مرتکب گناه میشوند، سبک تر از تنبیه متخلفان و بزهکاران کم شخصیت و احیانا سفیه گونه میباشد، و این به خاطر سخن پیامبر(ص) است که فرمود: "از لغزشهای افراد محترم چشم پوشی کنید"اقیلوا ذوی الهیآت عثراتهم بنابراین تعزیر افراد به شأن و منزلت آنان بستگی دارد، اگرچه در اجرای حدود تعیین شده شرعی هیچ تفاوتی میان آنها با دیگر مردمان نیست.
لذا تعزیر افراد محترم با اعراض از آنان و تعزیر افرادی که در منزلتی پایین تر از آنان قرار دارند با درشتی کردن و تعزیر کسانی که پایین تر از آنان هستند با گفتاری که مانع از انجام گناه میباشد صورت میپذیرد، و غایت تعزیر در مورد این دسته استخفاف است که در آن تهمت و دشنام نباشد. همچنین تعزیر افرادی که پایین تر از آنان جای دارند با حبس کردن، بسته به نوع جرم و لغزش آنان، صورت میپذیرد، مثلا بعضی از آنها یک روز در زندان نگهداری میشوند و برخی دیگر بیش از یک روز و تا زمانی مشخص و معین."احکام السلطانیه 236/
ابویعلی فراء نیز مطالبی قریب به همین مضامین را آورده است.احکام السلطانیه 279/
5- در کتاب معالم القربة آمده است: