دیدگان چشم پوشی کنید."اقیلوا ذوی الهناة عثراتهم. (تحف العقول 58/)
با توجه به بیانات فوق روشن میشود که امام میتواند درباره برخی از حقوق الهی که در مورد آنها حد خاصی معین نشده، در صورت مصلحت و نیز در حالی که منجر به تجری متخلف نگردد، از اجرای تعزیر چشم پوشی کند؛ و میتوان این نکته را از اطلاق آیات و روایات فراوانی که در خصوص عفو و اغماض از خطاها وارد شده استنباط کرد. ما نیز در جهت دهم از این جهات به بحث و گفتگو درباره آن خواهیم پرداخت.
جهت دوم: گسترش حکم تعزیر بر گناهان صغیره و کبیره
ظاهر عبارات کتابهای مبسوط، شرایع و قواعد بیانگر کلی بودن حکم مجازات در مورد هر عمل حرام اعم از صغیره یا کبیره است. اما در کتاب جواهر آمده است:
بی تردید نظر مرحوم صاحب جواهر در زمینه فوق به آیه شریفه ذیل میباشد:
اگر بگویند: چون تعزیر در گناهان صغیره با وجود اجتناب از گناهان کبیره ثابت نشده، بنابراین میتوان مطلقا قائل به عدم تعزیر در این گونه موارد شد، زیرا کسی قائل به تفاوت میان گناه صغیره در صورت اجتناب از گناه کبیره یا عدم آن نشده