آیت‌الله منتظری

آن اجرای حد می‎فرمود؛ و حتی هنگامی که پسر یا دختر خردسال غیر ممیزی را نزد او می‎آوردند، آن حضرت اجرای حدی از حدود الهی را تعطیل نمی کرد.

سؤال شد: علی (ع) چگونه قسمتی از تازیانه را می‎زد؟ امام (ع) فرمود: آن حضرت وسط تازیانه یا یک سوم آن را به دست می‎گرفت سپس به تناسب سن متخلفان، آنان را تنبیه می‎فرمود؛ و به این وسیله در اجرای هیچ حدی از حدود الهی کوتاهی نمی کرد."ان فی کتاب علی (ع) انه کان یضرب بالسوط، و ینصف السوط، و یبعضه فی الحدود، و کان اذا اتی بغلام و جاریة لم یدرکا لا یبطل حدا من حدود الله - عزوجل - قیل له: و کیف کان یضرب ؟ قال: کان یأخذ السوط بیده من وسطه او من ثلثه ثم یضرب به علی قدر اسنانهم، و لا یبطل حدا من حدود الله - عزوجل - (وسائل ‏307/18، ابواب مقدمات حدود، باب 1، حدیث 1).

در سنن ابوداود به سند خود از عبدالله بن عمروبن عاص از پیامبر(ص) روایت شده که فرمود:

"حدود را در میان خود تقاضای گذشت کنید و (بدانید) هر حدی که به من رسیده واجب است."تعافوا الحدود فیما بینکم، فما بلغنی من حد فقد وجب. (سنن ابی داود ‏446/2، کتاب الحدود، باب العفو عن الحدود ما لم تبلغ السلطان) [یعنی اگر پیش من به عنوان حاکم اسلام ثابت شد اجرا می‎شود].

و روایات دیگری از این قبیل که می‎توان بدان مراجعه نمود.

البته در صورتی که مجرم پیش از اقامه بینه از کرده خود توبه کند حد از او ساقط می‎شود؛ و یا اگر اثبات جرم با اقرار مجرم باشد نه با اقامه بینه، امام می‎تواند از جرم او درگذرد و یا آنکه بنابر قول دیگری امام مطلقا حق دارد از اجرای حدود در این گونه موارد چشم پوشی نماید.

ما در مباحث آینده در این باره گفتگوی کوتاهی خواهیم داشت و بحث مفصل آن را به کتاب حدود احاله می‎کنیم.

تمام مطالبی که تا اینجا عنوان گردید همه مربوط به حدود اصطلاحی بود، اما درباره تعزیرات پرسش این است که آیا اجرای تعزیرات واجب بوده یا بسته به