و اینکه مردم را به بهشت و به تلاش در رسیدن به آن بشارت دهد، و مردم را از آتش و عمل در جهت آن بیم دهد. وبا مردم همنشینی کند تا فقاهت در دین را به آنان بیاموزد؛ و شعائر و واجبات و مستحبات حج و آنچه خداوند در حج اکبر و حج اصغر که عمره است واجب فرموده، به آنان تعلیم دهد.
و اینکه مردم را از نماز خواندن در یک لباس کوچک نهی کند، مگر اینکه پوششی باشد که بتواند دو طرف آن را به دو شانه خود گره بزند. و مردم را از اینکه لباس کوچکی بپوشند که عورتشان آشکار شود باز دارد، و از اینکه کسی موهایش را پشت سرش انباشته کند نهی کند. و اگر در بین مردم هیجانهائی از قبیله گرائی و عشیره گرائی است، آنان را از آن نهی کند... و باید دعوت و گرایشات آنان به سوی خداوند - عزوجل - که شریکی برای او نیست باشد. پس کسانی که مردم را به خدا فرا نخوانده و به قبایل و عشایر دعوت کنند، باید با شمشیر ادب شوند، تا دعوت آنان به سوی خداوند یکتای بی شریک گردد.
و مردم را به شاداب گرفتن وضو، صورت و دستها تا مرفق و پاها تا برآمدگی پا و مسح کشیدن به سر، همان گونه که خداوند متعال این گونه دستورشان داده امر کند؛ و مردم را به نماز خواندن در وقت و اتمام رکوع و سجود و خشوع در نماز دستور دهد؛ و دستور دهد نماز صبح را پس از شکافته شدن فجر، نماز ظهر را پس از متمایل شدن خورشید، نماز عصر را آنگاه که خورشید به طرف مغرب پشت میکند، نماز مغرب را آنگاه که شب روی میآورد - و به تأخیر نیفتد تا ستارگان در آسمان پدیدار شوند- و نماز عشاء را در اول شب به جای آورند.
و دستور دهد که به هنگام شنیدن ندای جمعه مردم در نماز جمعه شرکت کنند، و به هنگام رفتن غسل نمایند؛ و نیز او را مأمور میکند که از غنیمت ها خمس خدا را دریافت دارد؛ و آنچه خداوند بر مؤمنان از صدقات واجب کرده از زمینهائی که به وسیله چشمه یا آب باران سیراب میشوند یک دهم، و آنچه به وسیله چاه و دست آبیاری میشود یک بیستم دریافت کند، و در هر ده شتر دو گوسفند، و در هر بیست شتر چهار گوسفند، و در هر چهل گاو یک گاو، و در هر سی گاو یک گوساله نر یا ماده، و در هر چهل گوسفند بیابان چر یک گوسفند؛ که همه اینها فریضه هائی است از باب زکات در
.jpg)
