15- در کتاب دعائم الاسلام آمده است:
"امیرالمؤمنین (ع) به رفاعه - که از طرف حضرت به قضاوت اهواز منصوب شده بود - دستور دادند که از احتکار جلوگیری کند و کسانی را که مرتکب احتکار میشوند مجازات کرده و با بیرون آوردن اشیاء احتکار شده آنها را تنبیه نماید."و امر(ع) رفاعة قاضیه علی الاهواز بالنهی عن الاحتکار و انه من رکبه فاوجعه و عاقبه باظهار ما احتکر. (دعائم الاسلام 36/2، کتاب البیوع، فصل 6، حدیث 80)
16- ابن حزم در المحلی از حبیش روایت میکند که او گفت:
"علی بن ابی طالب (ع) خرمنهایی را که در عراق احتکار کرده بودم آتش زد، و اگر آنها را از بین نمی برد به اندازه مالیات کوفه سود میبردم."احرق لی علی بن ابی طالب (ع) بیادر بالسواد کنت احتکرتها لوترکها لربحت فیها مثل عطا الکوفه. (المحلی لابن حزم 65/6 مسأله 1567) گاهی حکومت مجبور میشود که برای عبرت دیگران دست به عمل حادی بزند، پیامبر(ص) هم دستور فرمود خانه منافقین را آتش بزنند. (الف - م، جلسه 200 درس)
17- و نیز در همان کتاب از ابی الحکم نقل میکند که:
"علی بن ابی طالب (ع) گندمهای احتکار شده به ارزش یکصد هزار را آتش زد."ان علی بن ابی طالب (ع) احرق طعاما احتکر بماة الف. (المحلی لابن حزم 65/6، مسأله 1567، جزء نهم)
[و ظاهرا این دو روایت یک حدیث باشند].
18- و در حدیث حبابة الوالبیة آمده است که گفت:
"حضرت امیر(ع) را در بین ضابطین نظامی دیدم، شلاقی دوشقه در دست داشت و با آن فروشندگان ماهی های بی فلس و حرام و مارماهی و ماهی خاردار را تنبیه میکرد."رأیت امیرالمؤمنین (ع) فی شرطة الخمیس و معه درة لها سبابتان یضرب بها بیاعی الجری و المارماهی و الزمار. (وسائل 332/16، ابواب اطعمة محرمة، باب 9، حدیث 3)
19- در خبر رزین آمده است که گفت:
"در وضوخانه کوفه وضو میگرفتم، مردی آمد و کفشهایش را کناری گذاشته و تازیانه اش را هم روی آنها قرار داد، سپس آمد تا وضو بگیرد، بر او فشار آوردم وی