صفحه ۴۱۳

15- در کتاب دعائم الاسلام آمده است:

"امیرالمؤمنین (ع) به رفاعه - که از طرف حضرت به قضاوت اهواز منصوب شده بود - دستور دادند که از احتکار جلوگیری کند و کسانی را که مرتکب احتکار می‎شوند مجازات کرده و با بیرون آوردن اشیاء احتکار شده آنها را تنبیه نماید."و امر(ع) رفاعة قاضیه علی الاهواز بالنهی عن الاحتکار و انه من رکبه فاوجعه و عاقبه باظهار ما احتکر. (دعائم الاسلام ‏36/2، کتاب البیوع، فصل 6، حدیث 80)

16- ابن حزم در المحلی از حبیش روایت می‎کند که او گفت:

"علی بن ابی طالب (ع) خرمنهایی را که در عراق احتکار کرده بودم آتش زد، و اگر آنها را از بین نمی برد به اندازه مالیات کوفه سود می‎بردم."احرق لی علی بن ابی طالب (ع) بیادر بالسواد کنت احتکرتها لوترکها لربحت فیها مثل عطا الکوفه. (المحلی لابن حزم ‏65/6 مسأله 1567) گاهی حکومت مجبور می‎شود که برای عبرت دیگران دست به عمل حادی بزند، پیامبر(ص) هم دستور فرمود خانه منافقین را آتش بزنند. (الف - م، جلسه 200 درس)

17- و نیز در همان کتاب از ابی الحکم نقل می‎کند که:

"علی بن ابی طالب (ع) گندمهای احتکار شده به ارزش یکصد هزار را آتش زد."ان علی بن ابی طالب (ع) احرق طعاما احتکر بماة الف. (المحلی لابن حزم ‏65/6، مسأله 1567، جزء نهم)

[و ظاهرا این دو روایت یک حدیث باشند].

18- و در حدیث حبابة الوالبیة آمده است که گفت:

"حضرت امیر(ع) را در بین ضابطین نظامی دیدم، شلاقی دوشقه در دست داشت و با آن فروشندگان ماهی های بی فلس و حرام و مارماهی و ماهی خاردار را تنبیه می‎کرد."رأیت امیرالمؤمنین (ع) فی شرطة الخمیس و معه درة لها سبابتان یضرب بها بیاعی الجری و المارماهی و الزمار. (وسائل ‏332/16، ابواب اطعمة محرمة، باب 9، حدیث 3)

19- در خبر رزین آمده است که گفت:

"در وضوخانه کوفه وضو می‎گرفتم، مردی آمد و کفشهایش را کناری گذاشته و تازیانه اش را هم روی آنها قرار داد، سپس آمد تا وضو بگیرد، بر او فشار آوردم وی

ناوبری کتاب