11- و باز در همان کتاب از استیعاب نقل میکند که:
"سمراء دختر نهیک اسدی که پیغمبراکرم (ص) را درک کرده و عمر زیادی نمود، در بازارها میگشت و امر به معروف و نهی از منکر مینمود و مردم را با تازیانه ای که همراه داشت [پس معلوم میشود که از طرف حکومت بوده ] از منکرات بازمی داشت."سمراء بنت نهیک الاسدیة ادرکت النبی (ص) و عمرت و کانت فی الاسواق تأمر بالمعروف و تنهی عن المنکر و تنهی الناس عن ذلک بسوط معها. (تراتیب الاداریة 285/1)
ولکن بعضی ها گفته اند که: محتسب بودن نامبرده در زمان رسول خدا(ص) نبود بلکه در زمان عمر بوده است، از قاضی ابن سعید نقل شده که مأموریت این بانو درباره امر خاصی بوده که به زنان مربوط میشده است.
12- در کنزالعمال از ابوسعید نقل میکند که: عبور پیغمبراکرم (ص) بر سلاخی افتاد که گوسفندی را سلاخی کرده و در آن میدمید، حضرت به او فرمود: کسی که بر مسلمانان تقلب کند و دست ناپاک و نشسته خود را در بین پوست و گوشت گوسفند فرو برد از ما نیست."مر النبی (ص) بسلاخ و هو یسلخ شاة و هو ینفخ فیها فقال: لیس منا من غشنا ودحس بین جلدها و لحمها و لم یمس ماء. (کنزالعمال 158/4، کتاب البیوع، قسمت افعال، باب 2، حدیث 9972)
در متن عربی این روایت واژه "دحس" آمده که معنی آن این است که قصاب دست خویش را برای کندن پوست بین پوست و بدن حیوان فرو برد.
13- و نیز در همان کتاب از کلیب بن وائل ازدی روایت کرده که میگفت:
"علی بن ابی طالب (ع) را دیدم که در مقابل قصابها عبور کرده و میفرمود: ای قصابان در میان گوشت گوسفند ندمید، و هر کس چنین کاری بکند از ما نیست."رأیت علی بن ابی طالب مر بالقصابین فقال: یا معشر القصابین لاتنفخوا، فمن نفخ اللحم فلیس منا. (کنزالعمال 158/4، کتاب البیوع، قسمت افعال، باب 2، حدیث 9969)
14- در نهج البلاغه آمده است:
"امیرالمؤمنین (ع) به مالک اشتر دستور داد تا بازرگانان را از احتکار باز دارد و کسانی را که پس از نهی او به احتکار دست میزنند تحت پیگرد قرار دهد."و امر امیرالمؤمنین (ع) مالکا بمنع التجار من الاحتکار و معاقبة من قارف الحکرة بعد نهیه. (نهج البلاغه، فیض 1017/، لح 438، نامه 53)