صفحه ۳۷۴

جهت هفتم: وجوب کناره گیری از مرتکب منکر و طرد وی در صورت متنبه نشدن

1- در خبر سکونی از امام صادق (ع) وارد شده که فرمود: امیرالمؤمنین (ع) می‎فرمود:

"پیامبرخدا(ص) به ما دستور می‎داد که با اهل معصیت با صورت ترش و درهم کشیده برخورد کنیم."امرنا رسول الله (ص) ان نلقی اهل المعاصی بوجوه مکفهرة . (وسائل ‏413/11، ابواب امر و نهی، باب 6، حدیث 1)

2- در روایت دیگری آمده است که امیرالمؤمنین (ع) فرمود:

"پایین ترین حد نهی از منکر این است که با گناهکاران با صورت درهم کشیده روبرو شوید."ادنی الانکار ان تلقی اهل المعاصی بوجوه مکفهرة . (وسائل ‏413/11، ابواب امر و نهی، باب 6، حدیث 1)

3- در روایت حارث بن مغیره آمده است که امام صادق (ع) فرمود:

"من افراد بی گناه شما را به جرم گناهکاران مؤاخذه می‎کنم؛ و چرا که این کار را نکنم، با اینکه خبر به شما می‎رسد که فردی به شما و من بد می‎گوید و شما با وی می‎نشینید و گفتگو می‎کنید، تا اینکه یکی بر شما می‎گذرد و می‎گوید: اینان از آنان بدترند! پس اگر شما به گونه ای بودید که اگر از کسی به شما خبری می‎رسید که خوش نداشتید، با وی با زبری و خشونت برخورد می‎کردید و او را از کار ناپسندش نهی می‎کردید، این برای شما و برای ما بهتر بود."لا خذن البری منکم بذنب السقیم، ولم لاافعل و بلغکم عن الرجل ما یشینکم و یشیننی فتجالسوهم و تحدثونهم فیمر بکم المار فیقول: هولاء شر من هذا؟ فلو انکم اذا بلغکم عنه ما تکرهونه زبرتموهم و نهیتموهم کان ابر بکم و بی. (وسائل ‏414/11، ابواب امر و نهی، باب 7، حدیث 2)

4- در روایت دیگری به نقل از وی [حارث بن مغیره ] آمده است که امام صادق (ع) به وی فرمود:

ناوبری کتاب