از بنی اسرائیل کافر شدند از زبان داود و عیسی بن مریم مورد لعن قرار گرفتند، این به خاطر معصیت و تجاوزگری آنان بود، اینان از اعمال زشتی که مرتکب میشدند نهی از منکر نمی کردند."ان الله لا یعذب العامة بذنب الخاصة - وذکر الحدیث الاول - ثم قال: و قال: لایحضرن احدکم رجلا یضربه سلطان جائر ظلما و عدوانا و لا مقتولا و لا مظلوما اذا لم ینصره، لان نصرته علی المؤمن فریضة واجبة اذا هو حضره، و العافیة اوسع ما لم تلزمک الحجة الظاهرة . قال: و لما جعل التفضل فی بنی اسرائیل جعل الرجل منهم یری اخاه علی الذنب، فینهاه فلا ینتهی، فلا یمنعه ذلک ان یکون اکیله و جلیسه و شریبه، حتی ضرب الله - عزوجل - قلوب بعضهم ببعض و نزل فیهم القرآن حیث یقول - عزوجل - لعن الذین کفروا من بنی اسرائیل علی لسان داود و عیسی بن مریم ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون، کانوا لایتناهون عن منکر فعلوه. الایة . (وسائل 408/11، ابواب امر و نهی، باب 4، حدیث 2)
3- در مرفوعه محمد بن سنان از امام صادق (ع) منقول است که فرمود:
"هیچ قومی بر منکری که در مقابل آنان انجام میگیرد صحه نگذاشته مگر اینکه گمان میرود خداوند عذاب کسی که گناه کار است را شامل همه آنان گرداند."ما اقر قوم بالمنکر بین اظهرهم لا یغیرونه الااوشک ان یعمهم الله بعقاب من عنده. (وسائل 408/11، ابواب امر و نهی، باب 4، حدیث 3)
4- در مسند احمد به سند وی از عدی روایت شده که گفت: از پیامبرخدا(ص) شنیدم که میفرمود:
"همانا خداوند - عزوجل - توده مردم را به عمل مسؤولین عذاب نمی کند مگر اینکه آنان در پیش روی خود منکر را مشاهده کنند و قدرت بر نهی از منکر داشته باشند ولی نهی از منکر نکنند، که در این صورت خداوند عامه و خاصه [مسؤول و غیر مسؤول ] را مورد عذاب قرار خواهد داد."ان الله - عزوجل - لا یعذب العامة بعمل الخاصة حتی یروا المنکر بین ظهرانیهم و هم قادرون علی ان ینکروه فلا ینکروه، فاذا فعلوا ذلک عذب الله الخاصة و العامة . (مسند احمد 192/4)
و روایات دیگری که بر همین مضمون وارد شده است.
از این روایات استفاده میشود که تکلیف مردم در مقابل کسی که آشکارا گناه میکند بیشتر است، و واجب است در مقابل کارگزاران فاسد قیام کنند اگرچه آنان دارای سلطه و قدرت باشند و در نهایت به مبارزه و برخورد رویارو کشیده شود. و
.jpg)
