آیت‌الله منتظری

"پس خداوند از امر به معروف و نهی از منکر به عنوان فریضه ای از سوی خود آغاز نمود، چون می‎دانست که اگر آن ادا و اقامه شود همه فرایض از آسان و مشکل اقامه می‎گردد، و این از آن روست که امر به معروف و نهی از منکر دعوت به اسلام است همراه با بازگرداندن حقوق ستمدیدگان و مخالفت با ستمگران و تقسیم بیت المال و غنائم در بین نیازمندان، و گرفتن صدقات از جایگاه خود و مصرف آن در جایگاه خود و...."فبدأ الله بالامر بالمعروف و النهی عن المنکر فریضة منه، لعلمه بانها اذا ادیت واقیمت استقامت الفرائض کلها، هینها و صعبها. وذلک ان الامر بالمعروف و النهی عن المنکر دعاء الی الاسلام مع رد المظالم و مخالفة الظالم و قسمة الفیئ و الغنائم، و اخذ الصدقات من مواضعها و وضعها فی حقها. (تحف العقول 237/)

"چگونه اید در آن زمان که زنانتان فاسد و جوانانتان فاسق می‎شوند و امر به معروف و نهی از منکر نمی کنید؟ گفته شد: یا رسول الله، این گونه خواهد شد؟ حضرت فرمود: بلی و بدتر از آن، چگونه اید آنگاه که امر به منکر کنید و نهی از معروف ؟ گفته شد: یا رسول الله، این گونه خواهد شد؟ فرمود: بلی و بدتر از آن، چگونه اید آنگاه که معروف را منکر پندارید و منکر را معروف ؟"کیف بکم اذا فسدت نسائکم و فسق شبانکم و لم تأمروا بالمعروف ولم تنهوا عن المنکر؟ فقیل له: یکون ذلک یا رسول الله ؟ فقال: نعم و شر من ذلک، کیف بکم اذا امرتم بالمنکر و نهیتم عن المعروف ؟ فقیل له: یا رسول الله، و یکون ذلک ؟ قال: نعم و شر من ذلک، کیف بکم اذا رأیتم المعروف منکرا و المنکر معروفا؟ (وسائل ‏396/11، ابواب امر و نهی، باب 1، حدیث 12)

"وای به حال قومی که چنین نیستند که با انجام امر به معروف و نهی از منکر به دین خدا پایدار بمانند."ویل لقوم لایدینون الله بالامر بالمعروف و النهی عن المنکر. (وسائل ‏393/11، ابواب امر و نهی، باب 1، حدیث 1)