صفحه ۳۶۲

این روایت از روایاتی است که از مضمون بسیار بالایی برخوردار است ولکن سند آن ضعیف است؛ زیرا علاوه بر اینکه مرسل است [زنجیره سند آن به صورت کامل ذکر نشده ] دو نفر در زنجیره سند آن هستند که افراد مجهول و ناشناخته ای می‎باشند، یکی "بشر بن عبدالله" و دیگر "ابو عصمت قاضی مرو" که می‎توان به کتابهای مربوطه مراجعه نمود.

روشن است که این روایت با اینکه جامع همه مراتب امر به معروف و نهی از منکر است، ولی عمده نظر در آن به امر و نهیی است که موجب اقامه فرایض در جامعه و رد مظالم و امنیت راهها و آبادانی زمین و گرفتن حق ستمدیدگان از ستمگران ولو با سیلی زدن به صورت آنان گردد. و روشن است که این گونه امور به این گستردگی جز با قدرت گسترده و سلطه حکومت حاصل نمی گردد، پس واجب است با مهیا کردن مقدمات و شرایط آن همواره برای تحصیل چنین حکومتی تلاش نمود.

از نکته های مهم دیگری که روایت به آن تصریح نموده این است که هدف از امر و نهی واجب، باید اقامه فرایض خداوند متعال و گسترش عدالت و آبادانی زمین و بازگرداندن معاندین و ستمگران به دستورات خداوند باشد، نه تحکیم سلطه و ربودن اموال و پیروزی یافتن بر آنان ولو با اعمال ظلم و ستم؛ و این نکته بسیار دقیقی است که هر کس متصدی جهاد و مبارزه مسلحانه می‎گردد لازم است به آن توجه ویژه مبذول دارد. و ملاحظه می‎فرمایید که پیامبرخدا(ص) در آن حدیث

ناوبری کتاب