امام باقر(ع) ادامه داد: خداوند به شعیب پیامبر(ص) وحی فرمود که من از قوم تو یکصد هزار نفر را به هلاکت میرسانم، چهل هزار نفر از بدان و شصت هزار نفر از نیکان ! وی گفت: بار خدایا، بدان به جای خود پس چرا نیکان را؟ خداوند - عزوجل - به وی وحی فرمود: آنان با اهل معصیت سازش کردند و برای غضب من غضبناک نشدند."یکون فی آخر الزمان قوم یتبع فیهم قوم مراؤون یتقرؤون و یتنسکون، حدثاء سفهاء لایوجبون امرا بمعروف و لا نهیا عن منکر الااذا أمنوا الضرر، یطلبون لانفسهم الرخص و المعاذیر، یتبعون زلات العلماء و فساد علمهم، یقبلون علی الصلاة و الصیام وما لایکلمهم فی نفس و لامال، ولو اضرت الصلاة بسائر ما یعملون بأموالهم و أبدانهم لرفضوها کما رفضوا أتم الفرائض و أشرفها. ان الامر بالمعروف و النهی عن المنکر فریضة عظیمة بها تقام الفرائض. هنالک یتم غضب الله علیهم فیعمهم بعقابه فیهلک الابرار فی دار الفجار، و الصغار فی دار الکبار. ان الامر بالمعروف و النهی عن المنکر سبیل الانبیاء و منهاج الصالحین، فریضة عظیمة بها تقام الفرائض و تأمن المذاهب و تحل المکاسب و ترد المظالم، و تعمر الارض و ینتصف من الاعداء و یستقیم الامر. فأنکروا بقلوبکم و الفظوا بالسنتکم و صکوا بها جباههم و لاتخافوا فی الله لومة لائم، فان اتعظوا والی الحق رجعوا فلا سبیل علیهم، انما السبیل علی الذین یظلمون الناس و یبغون فی الارض بغیر الحق، أولئک لهم عذاب ألیم هنالک فجاهدوهم بأبدانکم و أبغضوهم بقلوبکم غیر طالبین سلطانا و لا باغین مالا ولا مریدین بالظلم ظفرا حتی یفیؤوا الی أمر الله و یمضوا علی طاعته. قال أبو جعفر(ع): أوحی الله الی شعیب النبی - علیه السلام -: انی لمعذب من قومک مأة ألف: أربعین ألفا من شرارهم، و ستین ألفا من خیارهم. فقال: یارب، هؤلاء الاشرار فما بال الاخیار؟ فأوحی الله - عزوجل - أنهم داهنوا أهل المعاصی ولم یغضبوا لغضبی." (تهذیب الاحکام 180/6، باب امر به معروف و نهی از منکر، حدیث 21) نظیر این روایت نیز در فروع کافی 55/5، باب امر به معروف و نهی از منکر، حدیث 1؛ و نیز وسائل 394/11، 402 و 403، باب 1 و 2 از ابواب امر به معروف و نهی از منکر، حدیث 6؛ و باب 3، حدیث 1 آمده است.