مسعده گوید: و باز از آن حضرت (ع) شنیدم که در پاسخ به این پرسش که معنی این سخن پیامبر(ص) که میفرماید: "بهترین جهاد کلمه عدلی است که نزد پیشوای ستمگری گفته شود" فرمود:
در این موثقه نیز توجه به نوع خاصی از امر به معروف و نهی از منکر است، یعنی مواردی که برداشتن قوه و سلطه متوقف است، و نیز برخی از مراتب زبان که نیاز به قوه و سلطه دارد و الاامر و نهی های جزئی در موارد جزئی عادی ویژه فرد بخصوصی نیست، بلکه آن بی تردید از وظایف همه مردم است.
و شاید امام صادق (ع) در آن زمان مواجه بوده است با برخی افراد که بدون توجه به شرایط و امکانات جامعه به ائمه (ع) و شیعیان آنان اعتراض داشته اند که چرا در قبال منکرات ساکت هستند - نظیر آنچه درباره سدیر صیرفی و امثال وی گذشت - که امام (ع) در این روایت درصدد پاسخ به آنان است. و این نکته ای است در خور توجه.
8 - برخی روایات نیز روایات جامعی هستند که همه مراتب امر به معروف و نهی از منکر - اعم از آنچه وظیفه افراد بخصوص یا وظیفه عموم است - را یادآور شده اند که از آنجمله روایتی است که در نهج البلاغه از محمد بن جریر طبری، از عبدالرحمان بن ابی لیلی آمده است که گفت: به هنگام رودررویی ما با اهل شام از علی (ع) شنیدم که میفرمود:
.jpg)
