آیت‌الله منتظری

جهت اول: تأکید اسلام بر امر به معروف و نهی از منکر

این دو فریضه از مهم ترین فرایض شرعی است که عقل نیز بر وجوب آن حکم می‎کند و کتاب و سنت همواره مردم را بر انجام آن فرا خوانده اند و بقای دین و تداوم رسالت الهی و حفظ نظام و کیان مسلمانان بر انجام آن مبتنی است.

و شاید چنین اهتمامی در شریعت اسلام به این دو امر حیاتی از آن روست که اسلام برای همه مردم تشریع شده و تا روز قیامت در طول عصرها و قرنها باقی خواهد ماند، پس هر کس که بدان ایمان آورده مسؤول حفظ و نشر و گسترش آن نیز می‎باشد.

رمز و راز این مسأله نیز در این نهفته است که هیچ یک از افراد جامعه از دیگران جدا نیست و راه زندگی و سرنوشت آنان در مسائل اجتماعی با یکدیگر پیوند خورده است، و انسان بالطبع اجتماعی است و عقاید و اخلاق و اعمال دیگران در وی مؤثر است، و این واقعیت در زندگی همه اقوام و ملل کاملا مشهود است و روشن است که انحراف یک فرد علاوه بر اینکه به خود وی زیان وارد می‎آورد جامعه نیز از رفتار او زیانمند می‎شود، پس عقل حکم می‎کند که عموم افراد مراقب یکدیگر باشند و در حد توان جامعه را از آلوده شدن به فساد دور نگه دارند، و شرع نیز همین اصل عقلی را واجب شمرده و از مهمترین واجبات به شمار آورده است.

شما ملاحظه می‎فرمایید هنگامی که در جامعه فردی به مرضی مسری نظیر وبا و طاعون گرفتار می‎شود، برای پیشگیری از گسترش مرض به افراد و خانواده های دیگر اقدام به نابودی میکروبهای آن مرض می‎شود و فرد مبتلا را فورا از دیگران جدا می‎کنند و مورد معالجه قرار می‎دهند، و عقل نیز این کار را می‎ستاید و بر لزوم آن حکم می‎کند؛ مرضهای روحی و انحرافات اخلاقی نیز این گونه است که اگر جامعه در برابر آن قرار نگیرد و برای نابودی آن تلاش نکند بتدریج در بین دیگران شیوع پیدا می‎کند و در نهایت فساد و سقوط جامعه را به دنبال خواهد داشت.