دسته سوم: فقها و مجتهدین؛ تا به نظر آنان در مشکلات فقهی مراجعه کند.
دسته چهارم: دفتر داران و نویسندگان؛ تا آنچه را که در دادگاه میگذرد ثبت و ضبط کنند.
دسته پنجم: شاهدها و گواهان؛ تا بر حقی که ثابت میشود گواهی دهند و احکام صادره را گواهی کنند.
مسائلی که در دادگاه مظالم مورد رسیدگی واقع میشود مشتمل بر ده بخش است:
بخش اول: قضاوت در مورد تعدی و تجاوز فرمانروایان بر رعیت و بازخواست از آنان در سخت گیری بر مردم.
و این از لوازم قضاوت در مظالم است که بر دادخواهی از سوی ستمدیده متوقف نیست، بلکه قاضی مظالم رأسا احوال والیان را زیر نظر میگیرد تا اگر به انصاف و عدالت رفتار کرده اند آنان را مورد تفقد قرار دهد و اگر مرتکب ستم شده اند آنان را مورد بازخواست قرار دهد و در صورت لزوم آنان را تغییر دهد...
بخش دوم: رسیدگی به تجاوزات مأمورین گردآوری مالیات؛ که برای رسیدگی به آن باید به قوانین عادلانه و دفاتر کل که نزد پیشوایان [در دفاتر مرکزی ] موجود است مراجعه کنند و وظایف مردم را طبق آن بررسی نمایند، و اگر مأمورین اضافه بر آن دریافت کرده اند آنان را مورد مؤاخذه قرار دهند، و اگر پول دریافتی به بیت المال ریخته شده دستور به بازگرداندن آن دهند، و اگر برای خود برداشت کرده اند از آن گرفته و به صاحبش برگردانده شود...
بخش سوم: رسیدگی به امور کارپردازان و حسابداران؛ زیرا آنان مورد اعتماد مسلمانان در ثبت داراییهایشان هستند، آنان آنچه را مردم به دولت میپردازند و آنچه را از دولت دریافت میکنند مشخص و معین میکنند، پس باید کار آنان مورد رسیدگی قرار گیرد که اگر در دخل یا خرج کم و زیادی به وجود آمده آن را تصحیح کنند و با تجاوز و اجحافها مقابله کنند...
در رسیدگی به سه بخش فوق نیازی نیست که کسی به والی مظالم تسلیم شکایت کند.