8- کلینی روایت نموده که امیرالمؤمنین (ع) به شریح فرمود:
نیز هم ایشان [کلینی ] روایت نموده که امام صادق (ع) فرمود: "زبان قاضی در پشت قلب اوست، اگر به سودش بود سخن میگوید و اگر به زیانش بود سکوت میکند."لا تشاور (لاتسار) احدا فی مجلسک، و ان غضبت فقم، ولا تقضین و انت غضبان. قال و قال ابوعبدالله (ع): لسان القاضی وراء قلبه؛ فان کان له قال، و ان کان علیه امسک . (وسائل 156/18، ابواب آداب قاضی، باب 2، حدیث 2)
9- کلینی به سند خویش از سلمة بن کهیل روایت نموده که گفت: از علی (ع) شنیدم که به شریح میفرمود:
آنگاه بین مسلمانان در نظر افکندن و در نشستن و سخن گفتن ملاطفت و مساوات برقرار کن؛ تا آنکه با تو نزدیک است در تعدی و ظلم بر رقیب خود به تو طمع مبندد، و آنکه دور است از عدالت تو مأیوس نشود.
و به آنکه ادعا علیه دیگری دارد (مدعی) علاوه بر آوردن شاهد، بگو که بر صحت ادعای خود سوگند یاد کند؛ چرا که این شیوه ابهام را بهتر برطرف نموده و پایه قضاوت را محکم میکند.
و بدان که همه مسلمانان برای شهادت عادل هستند، مگر کسی که برای ارتکاب جرمی که توبه نکرده حد تازیانه خورده، یا به "شهادت دروغ" دادن معروف است، یا اینکه بخل میورزد و تنگ نظر است.