آیت‌الله منتظری

قصاص فمن تصدق به فهو کفارة له و من لم یحکم بما انزل الله فاولئک هم الظالمون مائده (5)45/ و در تورات بر بنی اسرائیل حکم کردیم که نفس را در برابر نفس قصاص کنند و چشم را در مقابل چشم، و بینی را به بینی، و گوش را به گوش و دندان را به دندان، و هر زخمی را قصاص خواهد بود، پس هرگاه کسی به جای قصاص گذشت کند کفاره گناه اوست، و هرکس برخلاف آنچه خدا فرستاده حکم کند از ستمکاران خواهد بود.

که در این آیه شریفه تفاوتی بین جان انسان و جان انسان دیگر گذاشته نشده است.

2- و از پیامبراکرم (ص) روایت شده است که فرمود: مردم همانند دانه های شانه برابرند.الناس کأسنان المشط سواء. (الفقیه ‏379/4، باب نوادر، حدیث 5798)

3- و از آن حضرت است: هیچ امتی که در آن با صراحت و بدون لکنت، حق ناتوان از زورمند باز گرفته نشود، روی پاکیزگی نخواهد دید.لن تقدس امة لایؤخذ للضعیف فیها حقه من القوی غیر متتعتع. (نهج البلاغه، فیض 1021/، لح 439/، نامه 53)

4- در جای دیگر آن حضرت (ص) این تساوی در برابر قانون را در ماجرایی که با شخصی به نام "سواده" برای آن حضرت اتفاق می‎افتد به نمایش می‎گذارد، آن ماجرا چنانچه در سفینة البحار آمده چنین است:

در ایامی که پیامبراکرم (ص) بیمار بود سوادة بن قیس به وی گفت: ای رسول خدا، آنگاه که تو از طائف بازمی گشتی من به استقبال تو آمدم و تو بر شتر گوش شکافته [یا کندرو] خود نشسته بودی و به دستت چوب دستی بود، شما آن را بالا بردی و می‎خواستی به مرکبت بزنی ولی به شکم من اصابت کرد. پیامبر(ص) به وی دستور داد که از او قصاص کند، سوادة گفت ای رسول خدا، شکم خود را برهنه کنید، آن حضرت شکم خویش برهنه نمود، سوادة گفت: اجازه می‎فرمائید که لبانم را به شکم شما بگذارم ؟ پیامبر اجازه فرمود، سوادة گفت: پناه می‎برم به جایگاه قصاص