و در نهج البلاغه در نامه امیرالمؤمنین (ع) به مالک اشتر آمده است:
"و هرگز نباید نیکوکار و بدکار در پیشگاه تو در یک منزلت باشند؛ چرا که این کار نیکوکاران را از نیکوکاری پشیمان، و بدکاران را به بدکاری تشویق میکند؛ هر کس را با همان چیزی که خود را بدان ملزم نموده همراهی کن."و لایکونن المحسن و المسیئ عندک بمنزلة سواء، فان فی ذالک تزهیدا لاهل الاحسان فی الاحسان، و تدریبا لاهل الاسائة علی الاسائة . و الزم کلا منهم ما الزم نفسه. (نهج البلاغه، فیض 1000/، لح 430/، نامه 53)
یعنی بدکار با عمل ناپسند خود استحقاق سرزنش و عقاب را برای خود خواسته، و نیکوکار با نیکوکاری بزرگواری و ثواب را برای خود پسندیده است.
و تحقیقا در سایه عدالت اجتماعی و اعطاء منصب ها و مسؤولیت ها بر اساس قابلیت ها و تخصص هاست که لیاقتها و قابلیت ها رشد میکند و استعدادهای نهفته شکوفا میگردد.
البته این نکته را باید یادآور شد که در پیشگاه قانون همه طبقات و اقشار مختلف جامعه در مسائل حقوقی و جزائی یکسانند، که در محور بعدی این مبحث به صورت مستقل مورد بررسی قرار گرفته است.
11- تساوی افراد در برابر قانون
امتیازی که حکومت اسلامی بر سایر حکومت ها دارد این است که در قوانین حقوقی و جزائی اسلام فرقی بین افراد و طبقات مختلف جامعه گذاشته نشده است