25- در وسائل از ابوبصیر منقول است که گفت: از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود:
"کسی که در مورد دو درهم به غیر آنچه خداوند - عزوجل - نازل فرموده حکم کند، به خداوند عظیم کفر ورزیده است."من حکم فی درهمین بغیر ما انزل الله - عزوجل - فهو کافر بالله العظیم. (وسائل 18/18، ابواب صفات قاضی، باب 5، حدیث 2)
26- در نهج البلاغه آمده است:
"به خدا سوگند حق مظلوم را از ستمگرش میگیرم و ستمگر را از بینی اش میکشم تا او را به آبشخور حق بکشانم، اگرچه خود اکراه داشته باشد."و ایم الله لانصفن المظلوم من ظالمه، و لا قودن الظالم بخزامته حتی اورده منهل الحق و ان کان کارها. (نهج البلاغه، فیض 417/، لح 194/، خطبه 136)
و روایات بسیار دیگری از این قبیل که در وجوب عدالت و دادگر و دادگری و ستمگر و ستمگری وارد شده که باید در کتابهای مربوطه مورد مطالعه قرار گیرد.
و البته باید توجه داشت که عدالت به معنی تساوی همه افراد در مواهب و منصب ها و مسؤولیت ها نیست، بلکه مراد از عدالت دادن حق به حقدار و مقدم داشتن ضوابط و موازین الهی - که بر اساس طبیعت و قابلیت افراد تنظیم شده - بر هواها و خواسته های شخصی است؛ و الامنصب ها و مسؤولیت ها همواره باید بر اساس قابلیت ها تقسیم گردد و رعایت نکردن استعدادها و قابلیت ها و ویژگی ها و تخصص های اکتسابی افراد، بی تردید هم ستم بر آنان و هم ستم بر امت اسلامی است.
و ما پیش از این خواندیم که پیامبر گرامی (ص) فرمود:
"کسی که فردی را بر جمعی مسؤولیت دهد و در میان آنان کسی که بیشتر مورد پسند خداوند است وجود داشته باشد، بی تردید به خدا و رسول وی و مؤمنین خیانت کرده است."من استعمل رجلا من عصابة و فیهم من هو ارضی لله منه، فقد خان الله و رسوله و المؤمنین. (کنزالعمال 25/6، کتاب الاماره از قسم اقوال، باب 1، حدیث 14687) بر این اساس تمام عزل و نصب ها در حکومت اسلامی باید تابع صلاحیت دینی و لیاقت افراد که همواره مورد رضایت بیشتر خداوند است باشد نه سایر انگیزه ها و ملاکها. (مقرر)
.jpg)
