آیت‌الله منتظری

در ارتباط با فرمایشات ایشان - قدس سره - باید گفت: اینکه ایشان عنوان عارف عالم را بر مقلد، صادق می‎دانند از فردی همانند ایشان بسیار بعید است، بخصوص کلمه "عارف" چرا که سابقا اشاره کردیم کلمه "عارف" جز بر کسی که به همه خصوصیات و ممیزات یک شئ احاطه داشته باشد اطلاق نمی گردد، و مقلد این گونه نیست.

و بعیدتر اینکه روایات وارده در فضیلت علما و لزوم مراجعه به آنان را - که برای ولایت و اذن در قضاء به آنها استناد شده است - شامل کسی که از راه تقلید به احکام دست یافته است نیز بدانیم !

و اما روایتی که کشی درباره "عروه قتات" به سند خود از احمد بن فضل کناسی روایت کرده که گفت: امام صادق (ع) فرمود: "چه چیز از شما به من رسیده ؟ گفتم: در چه مورد؟ فرمود: به من خبر رسیده که شما در کناسه شخصی را به قضاوت گمارده اید؟ گفتم بلی فدایت گردم این یک شخصی است به نام "عروه قتات" که بهره ای از عقل و خردقابل توجه است که در اینجا راوی روایت در پاسخ امام (ع) بر روی ویژگی عقل برای قضاوت انگشت گذاشته، و برای کشف حقایق و رساندن حق به حقدار چه بسا در قاضی این ویژگی از علم هم مقدم باشد. (الف - م، جلسه 151 درس) دارد، ما اطراف او گرد می‎آییم با او سخن می‎گوییم و حل مشکلات خود را از او جویا می‎شویم، آنگاه آنها را خدمت شما عرضه می‎کنم. حضرت فرمود: اشکالی ندارد."احمد بن الفضل الکناسی قال: قال لی ابوعبدالله (ع): ای شئ بلغنی عنکم ؟ قلت: ماهو؟ قال: بلغنی انکم اقعدتم قاضیا بالکناسة . قال: قلت: نعم جعلت فداک، ذاک الرجل یقال له: عروة القتات و هو رجل له حظ من عقل نجتمع عنده فنتکلم و نتسائل ثم نرد ذلک الیک . قال: لابأس. (اختیار معرفة الرجال 371/)