صفحه ۲۴۴

"زبان قاضی بین دو سنگ آتشین قرار دارد تا آنگاه که قضاوت کند، پس قضاوت وی یا به بهشت می‎انجامد یا به دوزخ."لسان القاضی بین جمرتین من نار حتی یقضی بین الناس، فاما الی الجنة و اما الی النار. (وسائل ‏167/18، ابواب آداب قاضی، باب 12، حدیث 2)

ترمذی به سند خویش از پیامبرخدا(ص) روایت کرده است:

"تا می‎توانید مجازاتها و حدها را از مسلمانان دور کنید، و اگر راهی برای خلاصی او هست او [متهم ] را رها کنید؛ چرا که امام اگر در عفو و گذشت خطا کند بهتر از این است که در مجازات اشتباه کند."ادرؤا الحدود عن المسلمین ما استطعتم، فان کان له مخرج فخلوا سبیله، فان الامام ان یخطئ فی العفو خیر من ان یخطئ فی العقوبة . (سنن ترمذی ‏438/2، ابواب حدود، باب 2، حدیث 1447)

ولکن چون امر قضاوت بسیار مهم است و نظام کشور اسلامی و حفظ حقوق آنان جز با تشکیلات قضایی امکان پذیر نیست، پس افرادی که متصدی این منصب می‎شوند در صورتی که صلاحیت و اهلیت آن را داشته باشند و در عمل خویش جانب دقت و احتیاط را در نظر بگیرند، بی تردید اجر آنان در پیشگاه خداوند بسیار بزرگ است. و برای کسی که توانایی انجام آن را دارد و شرایط قضاوت را در خود می‎یابد جایز نیست که از پذیرش این مسؤولیت شانه تهی کند مگر آنگاه که به اندازه لازم و کافی قاضی واجد شرایط و شاغل وجود داشته باشد.نظیر شرایط فعلی انقلاب ما که قاضی با صلاحیت کم داریم، و اگر افرادی پیدا شوند که حداقل مراتب اجتهاد را دارا باشند و بتوانند درس را رها کنند و یا ضمن درس خواندن به کار قضاوت نیز بپردازند، این گناه است که کنار بنشینند و افراد بی صلاحیت این پست ها را اشغال کنند و یا پست قضاوتی خالی باشد و افرادی بی جهت در زندانها بمانند و مشکلاتی برای آنان و جامعه درست شود، اگر بتوانند افراد باصلاحیت روزی دو ساعت هم این وظیفه را انجام دهند خوب است، من به شورای عالی قضائی هم پیشنهاد کردم که الزامی ندارد همه افراد تمام وقت برای امر قضاوت استخدام شوند، بلکه اگر افرادی پیدا شوند که آگاه و عاقل باشند، مدرس اند، امام جمعه هستند و روزی دو ساعت به قضاوت بپردازند، در شرایط فعلی باری از بارهای جامعه را برداشته است، بالاخره کارهای انقلاب باید انجام گیرد، دنیا روی این انقلاب حساب می‎کند، کشورهای جهان چشم به این انقلاب دوخته اند، و اگر خدای نکرده در کشور ما انقلاب شکست بخورد دیگر به این زودیها نمی توان آن را جبران کرد، و درصد زیادی از پیشرفت و یا خدای نکرده شکست انقلاب مرهون دستگاه قضایی است، پس نمی شود گفت چون امر قضاوت سنگین و خطیر است افراد باصلاحیت از قبول آن شانه خالی کنند. (الف - م، جلسه 144 درس) (تاریخ تذکر حضرت استاد به شورای عالی قضائی مربوط به سالهای 65_64 بوده است).

ناوبری کتاب