69- باز در همان کتاب از ابوهریره نقل شده:
"در آخرالزمان فرمانروایان ستمگر، وزراء فاسق، قاضی های خیانتکار و فقهای دروغگو حکومت مییابند، پس کسی که در زمان حکومت اینان زندگی کند، نباید جاسوس (مأمور اطلاعات) مالیات چی، کارمند دارائی و مأمور انتظامی آنان باشد."یکون فی آخر الزمان امراء ظلمة، و وزراء فسقة و قضاة خونة، و فقها کذبة، فمن ادرکهم فلایکونن لهم عریفا و لا جابیا و لا خازناو لا شرطیا. (کنزالعمال 77/6، قسمت اقوال، کتاب الامارة و القضاء، باب 1، حدیث 14909)
و آیات و روایات بسیار دیگری که از آنها - ولو به دلالت التزام - ویژگی های حکام و وزراء و امراء و کارگزاران استفاده میگردد، و روایاتی که بر مسؤولان واجب میشمارد که در انتخاب آنان این ویژگی ها را رعایت کنند.
ولی متأسفانه با وجود این همه آیه و روایت باز در اکثر کشورهای اسلامی این ویژگی ها و ضوابط مورد غفلت قرار میگیرد، و در این ارتباط چه خسارتهای سنگینی که بر امت اسلامی وارد میگردد. و این مطلبی است بسیار شایان دقت و توجه.
در منهاج البراعة آمده است:
"به حکیمی گفته شد: چرا دولت ساسانیان به انقراض گرایید؟ در پاسخ گفت: از آن روی که افراد کوچک را به کارهای بزرگ گماشتند، پس از عهده آن برنیامدند؛ و افراد بزرگ را به کارهای کوچک گماردند، پس بدان اعتنا نکردند، در نتیجه وحدت آنان به اختلاف و نظام آن به گسیختگی گرایید."منهاج البراعة 144/11
دو نمونه قابل توجه
در پایان این مبحث بجاست دو نمونه تاریخی که با این مبحث تناسب دارد یادآور شویم:
اول: در شرح ابن ابی الحدید بر نهج البلاغه آمده است:
"ابوموسای اشعری فردی نصرانی را به عنوان دفتردار و منشی خود برگزید، عمر به
.jpg)
