صفحه ۱۸۷

دوم: قوه مجریه

در اینجا مباحثی است که در چند محور یادآور می‎شویم:

1- قوه مجریه و ضرورت آن

مراد از قوه مجریه همان نیروهای اجرائی کشور یعنی وزراء، فرمانروایان، مدیران، کارمندان، فرماندهان نظامی، منشیان و... هستند که در دوایر مختلف و مشاغل متفاوت در نواحی و شهرهای کشور اسلامی به اداره جامعه اشتغال دارند، که مهمترین و بالاترین مراتب آنکه در این زمان مرسوم و متداول است مقام وزارت است.

البته این نکته را همین جا باید یادآور شویم که مقام وزارت و نام وزیر مفهوم نوپدیدی نبوده که در زمانهای پس از پیامبر اسلام (ص) - چنانچه برخی پنداشته اند - ایجاد شده باشد، بلکه این کلمه و این مفهوم همواره کاربرد داشته که ذیلا نمونه هائی از آن را یادآور می‎شویم:

1- در قرآن کریم از زبان حضرت موسی (ع) می‎شنویم که از خدای خویش وزارت برادرش (هارون) را درخواست می‎کند و می‎گوید: واجعل لی وزیرا من اهلی _

ناوبری کتاب