دوم: قوه مجریه
در اینجا مباحثی است که در چند محور یادآور میشویم:
1- قوه مجریه و ضرورت آن
مراد از قوه مجریه همان نیروهای اجرائی کشور یعنی وزراء، فرمانروایان، مدیران، کارمندان، فرماندهان نظامی، منشیان و... هستند که در دوایر مختلف و مشاغل متفاوت در نواحی و شهرهای کشور اسلامی به اداره جامعه اشتغال دارند، که مهمترین و بالاترین مراتب آنکه در این زمان مرسوم و متداول است مقام وزارت است.
البته این نکته را همین جا باید یادآور شویم که مقام وزارت و نام وزیر مفهوم نوپدیدی نبوده که در زمانهای پس از پیامبر اسلام (ص) - چنانچه برخی پنداشته اند - ایجاد شده باشد، بلکه این کلمه و این مفهوم همواره کاربرد داشته که ذیلا نمونه هائی از آن را یادآور میشویم:
1- در قرآن کریم از زبان حضرت موسی (ع) میشنویم که از خدای خویش وزارت برادرش (هارون) را درخواست میکند و میگوید: واجعل لی وزیرا من اهلی _