27- علی بن اسباط گوید: به امام رضا(ع) عرض کردم:
البته شاید در این مورد دو حدیث متعارض در مورد یک مسأله به دست راوی این روایت رسیده بوده و در چنین مواردی روایتی که موافق نظر عامه بوده را باید حمل به تقیه کرد، یا اینکه بنا فقها دربار در عصر امام رضا(ع) بر این بوده که برخلاف اهل بیت (ع) فتوا بدهند [به همین جهت امام (ع) راوی را به عمل مخالف نظر عامه توصیه فرموده است ].
28- کلینی از علی بن ابراهیم، از پدرش، با حذف راوی (مرفوعه) روایت کرده که گفت: زنی از امام صادق (ع) پرسش کرد و گفت: من همیشه پس از زایمان بیست روز از انجام نماز و روزه درنگ میکردم تا اینکه کسی فتوا داد که هجده روز باید درنگ کنی. حضرت فرمود: "چرا به هجده روز فتوا داد؟ شخصی گفت: به خاطر روایتی که از پیامبرخدا(ص) روایت شده است..."وسائل 613/2، ابواب نفاس، باب 3، حدیث 7؛ این روایت منقول از پیامبراکرم (ص) در مورد اسماء بنت عمیس مادر محمد بن ابی بکر بوده است، و آن حضرت به وی نفرموده هجده روز، بلکه او گفته هجده روز است که از زایمان فارغ شده ام، حضرت فرموده: مدت نفاس پایان یافته است؛ علمای سنت عموما برای ایام نفاس به همین هجده روز قائل هستند، ولی علمای شیعه عموما ده روز میگویند، البته در بین علمای شیعه نیز برخی قائل به هجده هستند. (الف - م، جلسه 137 درس)
و روایات دیگری که از آنها استفاده میشود امام (ع) اصل صدور فتوا و تمسک به آن را تقریر فرموده و مجاز دانسته است.