صفحه ۱۳۶

پس از من هرگز گمراه نمی شوید؛ یکی از آن دو برتر از دیگری است: کتاب خدا ریسمان محکمی که از آسمان به زمین امتداد یافته، و اهل بیتم عترتم. همانا این دو هرگز از یکدیگر جدا نمی شوند تا اینکه در حوض بر من وارد شوند."ایها الناس انی تارک فیکم امرین، ان اخذتم بهما لن تضلوا بعدی ابدا، واحدهما افضل من الآخر: کتاب الله هو حبل الله الممدود من السماء الی الارض، و اهل بیتی عترتی، الاو انهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض. (کنزالعمال ‏381/1، کتاب ایمان و اسلام، باب 2، حدیث 1675)

و روایت دیگری به همین مضمون که از طرق فریقین رسیده است.

در هر صورت عترت پیامبر(ص) اهل بیت آن حضرت هستند و اهل خانه به آنچه در خانه است آگاهترند و اینان جز به آنچه از پدران خویش از پیامبراکرم (ص) شنیده اند سخن نمی گویند.نکته ای را که اینجا لازم است عرض کنم این است که آیا واقعا حجیت قول عترت پیغمبر(ص) از ائمه اربعه سنت کمتر بوده است ؟! با اینکه اینها معاصر پیامبر(ص) نبوده اند بلکه در عصر امام صادق (ع) و پس از آن زندگی می‎کرده اند، منتهی حالا چه شده که درب خانه امام صادق (ع) بسته شده و فقط افراد خاصی آنجا رفت و آمد می‎کرده اند! اینجا باید گفت: لعن الله السیاسة، السیاسة ما السیاسة و ماادریک ما السیاسة، سیاست یک وقت اقتضا می‎کند افرادی را که اهمیت هم دارند از صحنه کنار بزنند، بالاخره یک زمان بنی امیه سرکار آمدند یک زمان هم بنی العباس و می‎دانستند که رقبای آنها اهل بیت پیغمبراکرم (ص) اند؛ لذا آنها را از صحنه سیاست کنار زدند و این سبب شد که ملت ولو از ترسشان هم که شده کمتر به سراغ آنها بروند، بالاخره حکومت دست آنها بود و مردم از حکومت می‎ترسیدند به سراغ ائمه (ع) بروند. (الف - م، جلسه 130 درس) چنانچه برخی از روایات نیز گواه بر همین معنی است که از آن جمله روایت زیر است:

در خبر هشام بن سالم و حمادبن عثمان و دیگران آمده است که گفتند: ما از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود:

"سخن من سخن پدرم، و سخن پدرم سخن جدم، و سخن جدم سخن حسین، و سخن حسین سخن حسن، وسخن حسن سخن امیرالمؤمنین - علیهم السلام -، و سخن امیرالمؤمنین سخن پیامبرخدا(ص) و سخن پیامبرخدا(ص) گفتار خداوند - عزوجل - می‎باشد."حدیثی حدیث ابی، و حدیث ابی حدیث جدی، و حدیث جدی حدیث الحسین، و حدیث الحسین حدیث الحسن، و حدیث الحسن حدیث امیرالمؤمنین (ع)، و حدیث امیرالمؤمنین حدیث رسول الله (ص)، و حدیث رسول الله (ص) قول الله عزوجل. (وسائل ‏58/18، ابواب صفات قاضی، باب 8، حدیث 26)

ناوبری کتاب