بی تردید گفتار و کردار و تأیید پیامبراکرم (ص) از "سنت" است و حجت میباشد، برخی از علمای سنت گفتار و بلکه کردار صحابه را نیز حجت میدانند، اما شیعه امامیه گفتار ائمه دوازده گانه از عترت پیامبراکرم و کردار و تأیید آنان را حجت میداند؛ چرا که به اعتقاد ما آنان معصوم و عترت پیامبر(ص) میباشند و آن حضرت عترت خویش را چنانچه در خبر متواتر ثقلین آمده در کنار کتاب عزیز و همانند آن قرار داده است، و این روایتی است که بیشتر نویسندگان صحاح و سنن و مسانید آن را یادآور شده اند.
از همین مورد است روایت ترمذی به سند خویش از پیامبراکرم (ص) که فرمود:
دلالت این روایت بر حجیت گفتار عترت پیامبر(ص) روشن است؛ چرا که تمسک به آنان و به کتاب عزیز را واجب و لازم شمرده است. [و اصولا معنی ندارد تمسک به عترت واجب باشد ولی قول و فعل آنان حجت نباشد].
از سوی دیگر باید یادآور شد که مسأله حجیت گفتار آنان غیر از مسأله امامت و خلافت است؛ چرا که اولی مسأله اصولی است [جزء مباحث اصول فقه است ] و دومی مسأله کلامی [اعتقادی ] است. [بنابراین قول و فعل عترت طاهره برای آنانی که معتقد به امامت و خلافت بلافصل آنان نباشند نیز باید حجت باشد].
در کنزالعمال از ابی سعید روایت شده که گفت: پیامبرخدا(ص) فرمود: