خواستهای مردم تطبیق داده شود، بلکه پیشامدها و حوادث نوپدید براساس قوانین مقدس و منطبق بر واقعیت اسلام، تطبیق داده میشوند، و بین این دو راه تفاوت بسیار زیاد است؛ چنانچه پوشیده نیست.درحقیقت مشکلات را باید با عرضه به قوانین اسلامی حل نمود، نه اینکه قوانین را با عرضه و مقایسه با مشکلات و حوادث جدید عوض کرد، البته در بعضی موارد با شناخت عمیق و درست فقیه از حوادث نوپدید قهرا نظر استنباطی او عوض خواهد شد؛ و این معنی قابل انکار نیست. (مقرر)
بلی، در این مرحله درک و شناخت وقایع و حوادث و فهم حقیقت آن یک شرط اساسی است؛ چرا که حکم شرعی با تفاوت موضوعات و وقایع قهرا متفاوت میگردد.
پس در حکومت اسلامی اساس قوانین و مقررات اسلام است و مسلمانان در همه مسائل عبادی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و... پیرو دستورات اسلام هستند، و مجلس شورا نمی تواند از آن تخلف ورزد.
خلاصه کلام اینکه مجلس شورای اسلامی نمی تواند از سوی خود یا طبق هواهای مردم قانون وضع کند، بلکه باید وضع قوانین با معیارهای اسلام منطبق باشد. و البته در این راه به مشکل لاینحل برخورد نخواهد کرد و به بن بست نخواهد رسید؛ زیرا اسلام به خاطر جامعیت و خاتمیت خود به همه جوانب زندگی و نیازمندیهای جامعه حتی نسبت به موارد ضرر و ضرورت و عسر و حرج و تزاحم ملاکها و موضوعهای مشابه توجه داشته است. پیش از این در روایتی از پیامبراکرم (ص) خواندیم که آن حضرت در حجة الوداع فرمود:
و در صحیحه محمد بن مسلم، از امام صادق (ع) آمده است که فرمود:
.jpg)
