در هر صورت آنچه از این روایت استفاده میشود این است که "فریاد آسمانی" و "فرو رفتن در زمین" از علایم مهدی موعود(عج) است و قبل از بروز این علامت ها همراه با کسی که ادعای مهدویت دارد خروج جایز نیست. پس این روایت بر سکوت و عدم قیام در مقابل هجوم دشمنان اسلام به اسلام و شؤون مسلمانان دلالت ندارد. و این مطلبی است روشن و آشکار.
15 - کلام امیرالمؤمنین (ع) در نهج البلاغه
محمد بن حسین الرضی فی نهج البلاغة عن امیرالمؤمنین (ع) قال فی خطبة له: "الزموا الارض واصبروا علی البلاء، و لا تحرکوا بایدیکم و سیوفکم فی هوی السنتکم، و لا تستعجلوا بما لم یعجله الله لکم، فانه من مات منکم علی فراشه و هو علی معرفة حق ربه و حق رسوله و اهل بیته مات شهیدا و وقع أجره علی الله و استوجب ثواب مانوی من صالح عمله و قامت النیة مقام اصلاته لسیفه؛ فان لکل شئ مدة و اجلا."نهج البلاغه، فیض / 765؛ لح / 282، خطبه 190.
حضرت امیر در پایان یکی از خطبه های خویش میفرماید:
بر زمین میخکوب شده و بر بلاها صبر نمائید و شمشیر و دستهایتان را در جهت خواستهای زبانتان به حرکت درنیاورید و نسبت به آنچه خداوند برای شما در آن عجله قرار نداده عجله نکنید. پس همانا اگر کسی از شما در رختخواب بمیرد اما نسبت به خدا و رسول و اهل بیتش معرفت و شناخت داشته باشد شهید مرده و اجر او با خداست، و آنچه را از اعمال نیک نیت داشته پاداشش را خواهد برد و همان نیت خیر او در ردیف برافراشتن شمشیر است؛ و بدانید که برای هر چیز مدت و سرآمدی است."
توضیح کلام امام: [چگونه میتوان گفت امیرالمؤمنین (ع) امام الساکتین است ؟!]
در توضیح کلام فوق باید توجه داشت که این کلام از کسی است که آن همه خطابه های آتشین در تشویق به جهاد و مبارزه با ستمگران و ظالمین ایراد فرموده است، کافی است در اثبات این معنی خطبه 27 نهج البلاغه ملاحظه شود که چگونه ساکتین و قاعدین زمانه خود (مردم کوفه) را که به بهانه های واهی شانه از زیر بار جهاد خالی میکردند مورد تحقیر قرار داده و میفرماید:
"زشت باد درویتان که هدف تیرهای دشمن قرار گرفته اید. به شما هجوم میآورند به آنها هجوم نمی برید، با شما میجنگند با آنها نمی جنگید، معصیت خدا میشود و شما به آن رضایت میدهید!"فقبحا لکم و ترحا حین صرتم غرضا یرمی، یغار علیکم و لا تغیرون، و تغزون و لا تغزون، و یعصی الله و ترضون. (نهج البلاغه، فیض / 95، لح / 70)
.jpg)
