صفحه ۳۸۸

12 - روایت ابی عبدالله سیاری

در آخر کتاب سرائر از کتاب احمد بن محمد بن سیار (ابی عبدالله سیاری) روایت نموده که وی از مردی نقل نموده که گفت: در نزد امام صادق (ع) سخن از کسی رفت که از آل محمد(ص) خروج می‎نماید. حضرت فرمود:

"لازال انا و شیعتی بخیر ما خرج الخارجی من آل محمد، ولوددت ان الخارجی من آل محمد خرج و علی نفقة عیاله."وسائل ‏39/11، باب 13 از ابواب جهاد عدو، حدیث 12.

پیوسته من و شیعیانم بر خیر هستیم تا هنگامی که شورشگری از آل محمد خروج نماید. چقدر دوست دارم شورشگری از آل محمد قیام کند و من خرجی زن و بچه و عائله او را بپردازم."

توضیح روایت

این روایت گذشته از اینکه مرسل است و راوی اصلی شناخته شده ای ندارد، سند آن ضعیف است؛ زیرا طبق آنچه نجاشی گفته: سیاری فردی است از جهت روایت ضعیف و فاسد المذهب. روایتهای او دور انداخته می‎شود و بیشتر روایتهای منقول از وی مرسل است، و ابن غضائری درباره وی گفته: او در نقل روایت، ضعیف، شخصی عجول، رویگردان از حق، غلو کننده و منحرف است.

بلی از مستدرک نقل شده که چون مرحوم کلینی و دیگران [ نظیر ابن ادریس ] زیاد از وی روایت نقل کرده اند، خود می‎تواند دلیلی بر موثق بودن وی باشد.تنقیح المقال ‏87/1.

در هر صورت مرحوم صاحب وسائل این خبر را در این باب بدون جهت آورده؛ زیرا این روایت از ادله منع خروج در زمان غیبت نیست، بلکه اجمالا از ادله جواز قیام است، ولی مفاد آن تأیید هرگونه خروج و قیام از آل محمد و جواز آن نیست، بلکه روایت درصدد این است که خیر و خوبی هایی را که به طور قهری بر قیام مترتب است بیان دارد؛ زیرا هر گونه قیام و خروجی در آن شرایط، موجب مشغول کردن پیشوایان ستم به خودشان می‎گردید؛ و در این میان امام (ع) و شیعیانش از گزند حکومت مصون می‎ماندند، پس اگر خروج کننده دعوت به حق می‎کرد در این صورت نفس مبارزه وی مورد تأیید و تقدیر است؛ و اگر این گونه نیست، حداقل باعث مشغول شدن ستمگر با ستمگر است که در این بین اهل حق سالم باقی

ناوبری کتاب