فیض و رقم زننده مقدرات جهانند. و این نکته ای است گرانبها و ارزشمند.
روایت ابی الجارود
مشابه مرفوعه ربعی و خبر صحیفه سجادیه، روایت ابی الجارود است که میگوید: از امام محمد باقر(ع) شنیدم که میفرمود: "هیچ یک از ما اهل بیت نیست که ناروایی را دفع و مردم را به سوی حق بخواند مگر اینکه مصائب و بلاها او را به زانو درمی آورد تا اینکه گروهی که جنگ بدر را شاهد بودند قیام کنند، گروهی که کشتگانشان دفن، و مجروحهایشان مداوا نمی شود. گفتم: امام باقر(ع) [ از این گروه ] چه کسانی را اراده فرموده ؟ گفت: فرشتگان را."ابی الجارود قال: سمعت اباجعفر(ع) یقول: لیس منا اهل البیت احد یدفع ضیما و لا یدعو الی حق الاصرعته البلیة حتی تقوم عصابة شهدت بدرا لایواری قتیلها و لا یداوی جریحها قلت: من عنی ابوجعفر(ع) قال: الملائکة . (مستدرک الوسائل 248/2، باب 12 از ابواب جهاد عدو، حدیث 6)
و نظیر این روایت روایت دیگری است که شاید هر دو یک روایت باشند و این یک قطعه ای از آن روایت باشد که باید به محل آن (مستدرک الوسائل) مراجعه نمود.
پاسخ استدلال به این روایت نیز از مطالبی که در روایتهای گذشته گفته شد مشخص گردید. اما به طور کلی درباره این روایتها و روایتهای دیگر مشابه آن گذشته از ضعف سند آنها که مانع از توان ایستادگی آنها در مقابل ادله قطعی جهاد و امر به معروف و نهی از منکر و اقامه احکام اسلام و دفاع از حوزه مسلمانان و شؤون آنان است باید گفت:
برخی از آنها از جعلیات و تحریفات ایادی حکام جور و جیره خواران آنان است که هنگامی که با قیام برخی از فرزندان علی (ع) و روی آوردن مردم به آنان مواجه میشده اند، بدین وسیله میخواستند امید آنان را قطع نموده و آنان را از میدان سیاست دور نگه دارند، السیاسة ما السیاسة ؟ و ما ادراک ماالسیاسة ؟
و برخی از آنها درباره کسانی است که پرچمهای گمراهی برافراشته و مردم را به اطاعت از خویش فرا میخواندند؛ و برخی از آنها ناظر به شخص معین و یا شرایط معینی است، شرایطی که زمینه های قیام و مقدمات آن فراهم نیست؛ و برخی از آنها در شرایط تقیه از حکام جور بیان شده است؛ و برخی از آنها در مقام بیان حکم شرعی نیست، بلکه فقط متضمن بیان اخبار غیبی است. و وجوه دیگری از این قبیل که پیش از این گذشت، یا در روایتهای آینده خواهد آمد.