صفحه ۳۶۱

توضیح روایت

گذشته از خدشه دار بودن سند روایت و احتمال اینکه این سنخ اخبار از جعلیات ایادی خلفای وقت برای بازداشتن علویین از خروج و ایجاد روح یأس در میان آنان و جلوگیری از توجه مردم و گردآمدن زیر پرچم آنان باشد، که پیش از این به آن اشارت رفت،

مفاد روایت چنانکه ملاحظه می‎فرمایید چنین است که رسول خدا جریان حکومت بنی امیه و طول مدت آن که هزار ماه است را به عنوان یک راز نزد علی (ع) و اهل بیت آن حضرت که از جمله آنان امام حسین شهید(ع) است به ودیعت نهاد و امام صادق (ع) هم در این روایت فرمود: "هیچ یک از ما اهل بیت خروج نکرده و خروج نخواهد کرد..."

پس کلام آن حضرت شامل خروج امام حسین (ع) نیز می‎گردد، و اگر این روایت هر خروج و قیامی را می‎خواست تخطئه کند مفاد آن تخطئه خروج و قیام امام حسین (ع) نیز بود.

لذا از این معنی دانسته می‎شود که مراد از این روایت - بر فرض صدور آن - بیان حکم شرعی و اینکه خروج جایز یا غیر جایز است نیست، بلکه بیان یک امر غیبی است که امام (ع) از اجداد خویش به دست آورده و بیان این نکته است که هرکس از ما خروج کن به صورت صددرصد - به گونه ای که بلیه و مصیبت و ناراحتی هایی که خواه ناخواه برای طبع انسان ناخوشایند است متوجه وی نشود - پیروز نخواهد شد، و باید توجه داشت که هرچه با طبع انسان ناسازگار است در شرع مکروه یا حرام نیست و چه بسا چیزی را انسان ناخوشایند دارد اما خیر و خوبی وی در آن است و از جهات دیگر برکاتی بر آن مترتب است. (عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم).

پس ذیل روایت نیز بر تخطئه خروج و قیام دلالت ندارد. پیش از این نیز گذشت هنگامی که تکلیف دفاع از حق و امر به معروف و نهی از منکر و اتمام حجت بر بسیاری از کسانی که حق بر آنان مشتبه شده بود با تحقق شرایط از قبیل دعوت رؤسا و نیروهای مسلح کوفه و خبر دادن نماینده و دیده بان امام (ع) مسلم بن عقیل به صدق دعوت و بیعت آنان تحقق یافت خبر دادن پیامبراکرم (ص) از شهادت امام

ناوبری کتاب