احتمال انحصار عدم موفقیت خروج پیش از قیام قائم (عج) به ائمه معصومین (ع)
احتمال دیگری که بر فرض صدور این روایت از امام (ع) وجود دارد این است که مراد از کلمه "منا - از ما" که در روایت آمده تنها ائمه دوازده گانه (ع) باشد نه همه سادات علوی؛ چرا که شیعیان ائمه معصومین (ع) از آنان توقع و انتظار خروج و قیام داشتند و بر این معنی اصرار میورزیدند؛ پس امام (ع) خواسته است با بیان یک امر غیبی آنان را قانع سازد که هرکس از ما پیش از قائم خروج کند، به خاطر نبودن عده و عده و اسباب و امکانات لازم موفق نشده و پیروزی نمی یابد.
در هر صورت این روایت بر فرض صدور آن به خروج ائمه (ع) یا خروج اهل بیت و اینکه آنان پیروزی تمام عیار و همه جانبه نمی یابند مربوط است. پس نمی توان به آن برای سکوت ما و عدم دفاع از اسلام و مسلمانان در مقابل هجوم کفار و دست نشاندگانشان در صورتی که شرایط فراهم باشد و امید پیروزی برود استناد نمود، و قویترین دلیل بر امکان هرچیز وقوع آن است و اکنون ما مشاهده میکنیم که بحمدالله و منته انقلاب اسلامی ایران به رهبری یکی از سلاله های اهل بیت پیامبر(ص) که به علم و فقاهت اسلامی آراسته شده به پیروزی رسیده است.
روایت متوکل بن هارون
نظیر این روایت (روایت ربعی) روایت متوکل بن هارون است که از امام صادق (ع) در مقدمه کتاب صحیفه سجادیه نقل شده است.
بررسی زنجیره سند روایت متوکل: راوی این روایت براساس نسخه صحیفه سجادیه که به چاپ رسیده "عمیر بن متوکل به نقل از پدر خویش متوکل بن هارون" است، اما کتاب فهرست (شیخ طوسی (ره" این روایت را به متوکل بن عمر منسوب نموده فهرست شیخ طوسی 170/ (چاپ دیگر 199/). و از چنین شخصی در
.jpg)
