ما این روایت را با این که نسبتا طولانی بود در اینجا درج کردیم، اما شما ملاحظه میفرمایید که این روایت از جهت سلسله سند مرسل است. [ راوی اصلی روایت در زنجیره سند حذف شده است ].
علاوه بر آن حسین بن جارود و موسی بن بکر بن داب هر دو مجهولند و در کتابهای رجال نامی چه به نیکی یا بدی از آنها به میان نیامده است.
در متن روایت نیز آنجا که فرموده: "امامت برای یکی از ماست" منظور کسی است که امامت وی به وسیله نص مشخص شده است؛ و آنجا که فرموده: "لانقطع الفصل" مراد فاصله بین دو دولت حق است؛ و آنجا که فرموده: "فی التابع و المتبوع" خداوند رهبر و پیروانش را به ذلت و بدبختی عقاب میکند، منظور کسانی هستند که باطل گرایند؛ و آنجا که فرموده: "ارفضت عیناه" بر وزن احمرت، یعنی از چشمانش اشک پاشید؛ و آنجا که فرموده "خداوند بین ما و بین آنکه هتک حرمت ما را نمود داوری کند" در کتاب وافی مینویسد:
"هرگز این کلام درباره زید نیست بلکه متعرض دشمنان امام و دشمنان زید است، و پس از این روایتهایی در عظمت مقام و منزلت زید خواهد آمد و در آنها درج شده که او و اصحابش بدون حساب وارد بهشت میشوند و اینکه او حکومت را برای شخص مورد رضای آل محمد(ص) میخواست نه برای خود، و اینکه او به حجت زمان خود عارف بود و به وی ایمان داشت - درود خدا بر زید باد- پس کسی را نشاید که گمان بد به وی برد. (رضوان الله علیه)."وافی /1"م 2» 35/.
.jpg)
