آیت‌الله منتظری

مأمون گفت: یا اباالحسن، آیا درباره کسی که ادعای به ناحق امامت دارد وارد نشده است آنچه (از مذمتها و عتابها و وعیدها) که وارد شده است ؟ امام رضا(ع) فرمود: "همانا زید بن علی مردم را به چیزی که حقش نبود دعوت نکرد، او در پیشگاه خداوند از چنین چیزی پرهیز داشت؛ او می‎گفت: من شما را به رضای آل محمد(ص) فرا می‎خوانم.

بلی چنین مسائلی وارد شده است در مورد کسی که ادعا کند منصوب از جانب خداست و به چیزی غیر از دین خدا دعوت کند و مردم را بدون علم به گمراهی بکشاند، ولی زید به خدا سوگند از مجاهدین فی سبیل الله و مورد خطاب آیه (و جاهدوا فی الله حق جهاده هو اجتبیکم)(در راه خدا جهاد کنید آن گونه که سزاوار است، اوست که شما را برگزیده است.) بود.""احمد بن یحیی المکتب قال: اخبرنا محمد بن یحیی الصولی قال: حدثنا محمد بن یزید النحوی قال: حدثنی ابن ابی عبدون، عن ابیه قال: لما حمل زید بن موسی جعفر(ع) الی المأمون: وقد کان خرج بالبصرة واحرق دور ولد العباس وهب المأمون جرمه لاخیه علی بن موسی الرضا(ع) و قال له: یا اباالحسن لئن خرج اخوک و فعل ما فعل، لقد خرج قبله زید بن علی فقتل، و لولامکانک منی لقتلته، فلیس ماأتاه بصغیر، فقال الرضا(ع): یا امیرالمؤمنین، لا تقس اخی زیدا الی زید بن علی فانه من کان علماء آل محمد غضب لله عزوجل فجاهد اعدأه حتی قتل فی سبیله. و لقد حدثنی ابی موسی بن جعفر(ع) انه سمع اباه جعفر بن محمد(ع) یقول رحم الله عمی زیدا انه دعا الی الرضا من آل محمد و لو ظفر لوفی بمادعا الیه. و لقد استشارنی فی خروجه، فقلت له: یا عم، ان رضیت ان تکون المقتول المصلوب بالکناسة فشانک، فلما ولی قال جعفر بن محمد(ع): ویل لمن سمع واعیته فلم یجبه فقال المأمون: یا اباالحسن، الیس قد جاء فیمن ادعی الامامة بغیر حقها ماجاء؟ فقال الرضا(ع): ان زید بن علی (ع) لم یدع ما لیس له بحق و انه کان اتقی لله من ذاک، انه قال: من آل محمد(ص) و انما جاء ماجاء فیمن یدعی ان الله تعالی نص علیه ثم یدعوا الی غیر دین الله و یضل عن سبیله بغیر علم، و کان زید و الله ممن خوطب بهذه الایة : (و جاهدوا فی الله حق جهاده هو اجتبیکم) (عیون اخبار الرضا ‏248/1، باب 25، حدیث 1).

این روایت به صورت تقطیع شده در همین باب کتاب وسائل الشیعه نیز آمده است.وسائل ‏38/11، باب 13 از ابواب جهاد عدو، حدیث 11.

روایت فوق نظیر روایت گذشته بر مسائلی از قبیل مسائل ذیل دلالت دارد: قداست زید و اینکه خروج و قیام او مورد اجازه امام بوده، و او ادعای مقام و منصبی که از برای او نبود نداشت، قیام او جهاد فی سبیل الله بوده و لبیک گفتن به ندای او برای کسی که فریاد کمک خواهی او را می‎شنید واجب بود؛ کسی که دنباله روی از وی جایز نیست کسی است که مردم را به دروغ به امامت منصوص خود دعوت کند و گذشته از به گمراهی رفتن خود دیگران را نیز به گمراهی بکشاند، مانند کسانی که ادعای مهدویت می‎نمایند، و اینکه اطلاع اجمالی بر شهادت به طریق غیبی مانع از عمل به وظیفه نمی گردد و...