آیت‌الله منتظری

خانه های بنی العباس را به آتش کشیده بود به نزد مأمون آوردند، مأمون جرم او را به خاطر امام علی بن موسی الرضا(ع) بخشید و به حضرت گفت: ای ابوالحسن اگر امروز برادر تو خروج کرد و آن چنان کارهایی را انجام داد، قبل از آن نیز زید بن علی خروج کرد و کشته شد، و اگر به خاطر جایگاه تو نزد ما نبود او را می‎کشتیم، چون کارهایی که انجام داده کوچک نبوده است.

امام (ع) فرمود: "ای امیرالمؤمنین،اطلاق لفظ "امیرالمؤمنین" بر مأمون لزومی ندارد که حمل بر تقیه شود، بلکه لفظ "امیر المؤمنین" مثل لفظ "امام" است که بر امام عادل و جائر اطلاق می‎شود، امیرالمؤمنین یعنی کسی که فعلا زمام کشور اسلامی را در دست دارد. (از افاضات معظم له در درس) برادر من زید را با زید بن علی قیاس مکن؛ زیرا زید بن علی یکی از علمای آل محمد بود که برای خدا غضب کرد و در راه خدا جهاد نمود تا در راه او کشته شد. همانا از پدرم موسی بن جعفر(ع) شنیدم که از پدرش جعفر بن محمد(ع) شنیده بود که می‎فرمود: خدا رحمت کند عمویم زید را، او مردم را به شخص پسندیده از آل محمد دعوت می‎کرد و اگر پیروزی می‎یافت به آنچه وعده داده بود وفا می‎کرد، همانا او در مورد خروجش با من مشورت کرد و من به او گفتم: ای عمو، اگر راضی هستی که کشته شوی و در کناسه به دار آویخته شوی پس اختیار با توست. و هنگامی که زید پشت کرد و رفت، حضرت جعفر بن محمد فرمود: وای بر کسی که صدای فریاد کمک خواهی زید را بشنود و به یاری او نشتابد."