همه اینها در شرایطی است که از طرق فریقین [ شیعه و سنی ] وارد شده که آیه شریفه (یا ایها الرسول، بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته والله یعصمک من الناس) مائده (5): 67. درباره جریان غدیرخم و نصب امیرالمؤمنین (ع) به خلافت وارد شده، که از جمله آن روایتها این روایت است:
ابن ابی حاتم و ابن مردویه و ابن عساکر از ابی سعید خدری روایت نموده اند که گفت: "آیه شریفه (یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک) در روز عید غدیرخم درباره علی بن ابی طالب بر پیامبراکرم (ص) نازل گردید."اخرج ابن ابی حاتم و ابن مردویه و ابن عساکر عن ابی سعید الخدری، قال: "نزلت هذه الایة : (یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک) علی رسول الله (ص) یوم غدیر خم فی علی بن ابی طالب". (الدر المنثور 298/2)
و در خبر عمران بن حصین از آن حضرت (ص) نقل شده که فرمود:
آشکار است که جمله "من بعدی - پس از من" هرگونه احتمال اینکه "ولایت" به معنی "محبت" باشد را نفی میکند و مشخص میسازد که در اینجا ولایت به مفهوم "امامت" است. چنانکه بحث تفصیلی آن در بخش دوم کتاب گذشت.
و باز به صورت متواتر از طرق فریقین [ شیعه و سنی ] حدیث ثقلین که مشتمل بر وجوب تمسک به کتاب و عترت و لزوم مراجعه به آنان است از پیامبراکرم (ص) وارد شده که در جای ود مورد بحث قرار گرفت.
از این حدیث نیزاستفاده میشود که عترت پیامبر اکرم (ص) داناترین و فقیه ترین مردم هستند؛ و پس از این خواهد آمد که آن کس که اعلم است، امامت نیز به وی اختصاص دارد.
خلاصه کلام اینکه: حکومت و امامت و حفظ نظام جامعه در همه اعصار برای بشر ضروری است و هرگز بر شارع مقدس و قانونگذار حکیم این گمان نمی رود که چنین امر مهمی را مهمل و رها گذاشته و حدود و شرایط آن را مشخص نفرموده باشد.
آنچه تا اینجا گفته شد برای اثبات مطلوب ما کافی است. سایر ادله و اخبار را باید به عنوان مؤید و مکمل این مطالب تلقی نمود، و به همین جهت اگر سند برخی از آنها ضعیف باشد لطمه ای به اصل استدلال ما وارد نمی سازد. و اینجا نکته ای است شایان تأمل.