آیات و روایاتی به صراحت بر این معنی دلالت دارد که برخی از آنها را یادآور میشویم:
خداوند سبحان در سوره حج درباره مؤمنان مستضعفی که مورد ستم واقع شده اند میفرماید: (الذین ان مکناهم فی الارض اقاموا الصلاة و آتوا الزکاة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر و لله عاقبة الامورحج (22):41. آنان کسانی هستند که اگر در زمین به آنها امکانات و قدرت دهیم نماز به پا میدارند و زکات میدهند و امر به معروف و نهی از منکر میکنند، و عاقبت امور در دست خداوند است.)
در سوره بقره درباره قوم بنی اسرائیل (پس از وفات حضرت موسی) میفرماید: (وقال لهم نبیهم ان الله قد بعث لکم طالوت ملکا... و قتل داود جالوت و آتاه الله الملک و الحکمة بقره (2): 247 و 251.... پیامبرآنها به آنان گفت: خداوند طالوت را به عنوان پادشاه برای شما برانگیخت... و داود جالوت را کشت و خداوند به او (داود) حکومت و حکمت عطا فرمود.)
در سوره یوسف از زبان تشکرآمیز حضرت یوسف میفرماید: (رب قد آتیتنی من الملک و علمتنی من تأویل الاحادیث یوسف (12):101. پروردگارا به من حکومت و سلطنت عطا فرمودی، علم تعبیر خواب را به من یاد دادی.)
در سوره نساء درباره خاندان حضرت ابراهیم میفرماید: (فقد آتینا آل ابراهیم الکتاب و الحکمة و آتیناهم ملکا عظیمانساء (4): 54. همانا به آل ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و به آنها ملک و حکومتی بزرگ عطا کردیم.)
و از قول حضرت سلیمان میفرماید: (رب اغفرلی وهب لی ملکا لاینبغی لاحد من بعدی ص (38): 35. پروردگارا مرا بیامرز و حکومتی به من عظا فرما که برای هیچ فردی بعد از من میسر نگردد.)
درباره حکومت حضرت داود میفرماید: (وشددنا ملکه وآتیناه الحکمة و فصل الخطاب ص (38):20. و ما ارکان حکومت او را محکم ساختیم و حکمت و قدرت تمیز حق از باطل به او عطا کردیم.)
و در وصیت و سفارش حضرت موسی به قومش میفرماید: