میشود و اگر مکان او مشخص گردید امام کسی را به دنبال او میفرستند."ابی بصیر عن ابی عبدالله (ع) فی رجل اقیمت علیه البینة بانه زنی ثم هرب قبل ان یضرب، قال: ان تاب فما علیه شئ، و ان وقع فی ید الامام اقام علیه الحد، و ان علم مکانه بعث الیه. (وسائل 18 / 328، باب 16 از ابواب مقدمات الحدود، حدیث 4)
روایات دیگری در زمینه اجرای حدود توسط امام
12 - در صحیحه محمد بن مسلم از امام محمد باقر(ع) آمده است که گفت: به آن حضرت عرض کردم شخصی بر من جنایتی روا داشت، آیا از او درگذرم یا اینکه برای مجازات او را به نزد سلطان ببرم ؟ حضرت فرمود: "این حق تو است، اگر مورد عفو قرارش دادی کار خوبی انجام داده ای و اگر او را به نزد امام بردی حق خود را مطالبه کرده ای، اما چگونه به امام دست خواهی یافت ؟!محمد بن مسلم عن ابی جعفر(ع) قال: قلت له: رجل جنی الی، اعفو عنه او ارفعه الی السلطان ؟ قال: هو حقک ان عفوت عنه فحسن، و ان رفعته الی الامام فانما طلبت حقک، و کیف لک بالامام ؟ (وسائل 18 / 329، باب 17 از ابواب مقدمات الحدود، حدیث 1) 13 - در موثقه سماعة بن مهران از امام صادق (ع) روایت شده که آن حضرت فرمود:
"کسی که دزدی را دستگیر کرده، اگر او را مورد عفو قرار داد این حق اوست؛ اما اگر کار او به نزد امام کشیده شد، امام دست دزد را قطع میکند."سماعة بن مهران عن ابی عبدالله (ع) قال: من اخذ سارقا فعفا عنه فذلک له، فاذا رفع الی الامام قطعه. (وسائل 18 / 330، باب 17 از ابواب مقدمات الحدود، حدیث 3) 14 - در کتاب من لا یحضره الفقیه از پیامبراکرم (ص) روایت شده که فرمود:
"برای والی و حاکمی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، روا نیست که جز در مورد حد[ و به عنوان تعزیر] بیشتر از ده تازیانه به مجرم بزند، و برای ادب کردن بنده از سه تا پنج تازیانه جایز است."قال رسول الله لا یحل لوال یؤمن بالله و الیوم الاخر ان یجلد اکثر من عشرة اسواط الافی حد و اذن فی ادب المملوک من ثلاثة الی خمسة . (الفقیه 4 / 73، باب نوادر الحدود، حدیث 5143) 15 - در مرسله برقی از برخی اصحاب خویش از امام صادق (ع) و یا امام محمد باقر(ع) از امیرالمؤمنین (ع) وارد شده که آن حضرت فرمود:
"اگر بر دزدی شخص بینه اقامه گردید، امام نمی تواند وی را مورد بخشش قرار دهد؛ ولی اگر آن مجرم خود بر گناه خویش اعتراف کرد، امام اگر خواست او را مورد بخشش قرار میدهد و اگر خواست دست او را قطع میکند."مرسلة البرقی عن بعض اصحابه عن بعض الصادقین، عن امیرالمؤمنین (ع): اذا قامت البینة فلیس للامام ان یعفو، و اذا اقر الرجل علی نفسه فذاک الی الامام ان شاء عفا و ان شاء قطع. (وسائل 18 / 331، باب 18 از ابواب مقدمات الحدود، حدیث 3)