آیت‌الله منتظری

است، که در آن شرایط هر اسیری گرفته شود امام می‎تواند او را گردن بزند یا دست و پای او را قطع کند... و دیگری هنگامی که آتش جنگ فرو نشسته و کارزار پایان پذیرفته است، که امام می‎تواند بر اسیرها منت گذاشته و آنان را آزاد گرداند، یا در مقابل آزادیشان از آنها پول مطالبه کند و یا اینکه آنان را به بردگی بگیرد، که در این صورت آنان بنده محسوب می‎شوند."طلحة بن زید عن ابی عبدالله (ع): فکل اسیر اخذ فی تلک الحال فان الامام فیه بالخیار، ان شاء ضرب عنقه، و ان شاء قطع یده و رجله من خلاف... فکل اسیر اخذ علی تلک الحال فکان فی ایدیهم فالامام فیه بالخیار، ان شاء من علیهم فارسلهم، و ان شاء فاداهم انفسهم، و ان شاء استعبدهم فصاروا عبیدا). (وسائل 11 / 53، باب 23 از ابواب جهاد عدو، حدیث 1)

5 - زهری از امام سجاد علی بن الحسین (ع) روایت می‎کند که آن حضرت فرمود: "اگر در جنگ اسیری را گرفتی و او از راه رفتن عاجز بود و وسیله ای نداشتی که او را با خود حمل نمایی، آزادش کن و او را نکش؛ چون که نمی دانی حکم امام در مورد او چیست."الزهری عن علی بن الحسین (ع): اذا اخذت اسیرا فعجز عن المشی و لم یکن معک محمل فارسله و لاتقتله، فانک لاتدری ما حکم الامام فیه. (وسائل 11 / 53، باب 23 از ابواب جهاد عدو، حدیث 2)

6 - صفوان و بزنطی هر دو روایت می‎کنند که از امام رضا(ع) راجع به مالیات زمینهای کوفه پرسیدیم، حضرت فرمود: "آنان که از روی رضا و رغبت مسلمان شده اند زمینهایشان به آنها واگذار می‎گردد و باید ده یک (110)پرداخت نمایند، و زمینهایی را که آباد نکرده اند والی گرفته و در اختیار هرکسی که آن زمین را آباد می‎کند می‎گذارد.

این گونه زمینها متعلق به همه مسلمانان است... و آن زمینهایی که به وسیله شمشیر تصرف شده، مربوط به امام است که در اختیار هرکس که صلاح دانست قرار خواهد داد."صفوان و البزنطی جمیعا قالا: ذکرنا له الکوفة ... فقال: من اسلم طوعاترکت ارضه فی یده و اخذمنه العشر... و ما لم یعمروه منها اخذه الامام فقبله ممن یعمره و کان للمسلمین.. و ما اخذ بالسیف فذلک الی الامام یقبله بالذی یری. (وسائل 11 / 119، باب 72 از ابواب جهاد عدو، حدیث 1)

7 - باز از بزنطی روایت شده که گفت: از ابوالحسن امام رضا(ع) درباره خراج و سیره اهل بیت (ع) پرسش کردم، حضرت فرمود: "از آنان که خود مسلمان شده اند یک دهم و نیم، یعنی یک عشر و نصف عشر گرفته می‎شود، و زمینها در دست آنان باقی خواهد ماند... و اما آن زمینهایی که آن را آباد نکرده اند، امام گرفته و در اختیارکسی که آنان را آباد کند می‎گذارد، و این گونه زمینها متعلق به مسلمانان است... و آن زمینهایی که به وسیله شمشیر تصرف شده، مال امام است که در اختیار هرکس صلاح دانست قرار خواهد داد."البزنطی قال: ذکرت لابی الحسن الرضا(ع) الخراج و ماسار به اهل بیته فقال: العشر و نصف العشر علی من اسلم طوعا، ترکت ارضه فی یده... و ما لم یعمر منها اخذه الوالی فقبله ممن یعمره و کان للمسلمین... و ما اخذ بالسیف فذلک الی الامام یقبله بالذی یری. (وسائل 11 / 120، باب 72 از ابواب جهاد عدو، حدیث 2)