صفحه ۲۳۳

اینکه این دفاع موجب تأیید حکومت وی نشود. این مطلبی است که از روایت ذیل که سند آن هم بد نیست استفاده می‎شود:

در خبر یونس آمده که گفت: شخصی از ابوالحسن امام علی بن موسی (ع) مطلبی را پرسید و من در آنجا حضور داشتم، آن شخص گفت: فدایت گردم، به مردی از یاوران شما خبر رسیده که شخصی برای جهاد در راه خدا شمشیر و کمان به افراد می‎دهد و آن شخص رفته و از وی شمشیر و کمان گرفته و نمی دانسته که برای چه راهی اینها را در اختیارش می‎گذارند، آنگاه برخی از یارانش با او دیدار نموده و به وی گفته اند: شمشیر و کمان برای جهاد است و جهاد همراه اینان جایز نیست، و او را مأمور کرده اند که شمشیر و کمان را برگرداند. حضرت فرمود: "بله چنین بکند"، آن شخص گفت: اما به دنبال وی رفته و او را نیافته است و افرادی به او گفته اند که وی از اینجا رفته (یا مرده) است. حضرت فرمود: "به مرزها برود، اما جنگ نکند"، گفت: به مرزهایی نظیر قزوین و عسقلان و دیلم (که در آن زمان مرزهای اسلام و کفر بودند) و مرزهای دیگری از این قبیل ؟ حضرت فرمود: "آری". آن شخص گفت: اگر دشمن به آن مرزها حمله کرد چه کار کند؟ حضرت فرمود: "برای حفظ کیان اسلام قتال کند"، گفت: می‎فرمایید واقعا جهاد کند؟ حضرت فرمود: "نه، مگر اینکه بیم نفوذ کفار در سرزمینهای اسلامی برود، بگو ببینم اگر رومیان بر مسلمانان وارد شوند آیا شایسته نیست آنان را به عقب برانند؟"

آنگاه حضرت فرمود: "از مرزها پاسداری کند اما جنگ نکند، ولی اگر کیان اسلام و مسلمین در خطر بود بجنگد که در این صورت قتال او به نفع اسلام و خود اوست نه به نفع سلطان؛ زیرا اگر اسلام متلاشی شود یاد محمد(ص) نیز از ذهنها محو خواهد شد."فی خبر یونس قال: سأل اباالحسن (ع) رجل و انا حاضر، فقال له: جعلت فداک ان رجلا من موالیک بلغه ان رجلا یعطی سیفا وقوسا فی سبیل الله، فاتاه فأخذهما منه و هو جاهل بوجه السبیل، ثم لقیه اصحابه فاخبروه ان السبیل مع هؤلاء لایجوز، و امروه بردهما، قال: فلیفعل، قال قد طلب الرجل فلم یجده و قیل له: قد قضی الرجل، قال: فلیرابط و لا یقاتل، قال: مثل قزوین و عسقلان والدیلم و ما اشبه هذه الثغور؟ فقال: نعم، قال: فان جاء العدو الی الموضع الذی هو فیه مرابط کیف یصنع ؟ قال: یقاتل عن بیضة الاسلام، قال: یجاهد؟ قال: لا الاان یخاف علی دار المسلمین. ارأیتک لو ان الروم دخلوا علی المسلمین لم ینبغ (لم یسع خ) لهم ان یمنعوهم ؟ قال: یرابط و لا یقاتل، و ان خاف علی بیضة الاسلام و المسلمین قاتل فیکون قتاله لنفسه لیس للسلطان؛ لان فی دروس الاسلام دروس ذکر محمد(ص). (وسائل ‏19/11 باب 6 از ابواب جهاد عدو، حدیث 2)

اینک ای برادر مسلمان توجه کن که چگونه مسلمانان در خواب گران فرو رفته و با وسوسه های استعمارگران و ایادی نادان و بدسیرت آنان، با همکاری علمای سوء همواره در غفلت نگه داشته شده اند، دین خدا را در برخی مراسم ظاهری و آداب شخصی خلاصه نموده و کفار بر کشورهای اسلامی و مساجد و معابد و تمام شؤون

ناوبری کتاب