آیت‌الله منتظری

"ای مردم همانا من یک بشر هستم و نزدیک است که فرستاده خدا (ملک الموت) مرا ملاقات کند و من دعوت او را اجابت نمایم، اما من دو چیز گرانبها را در میان شما به یادگار می‎گذارم: اولین آنها کتاب خداست که در آن هدایت و نور است، پس کتاب خدا را گرفته و بدان چنگ آویزید. آنگاه آن حضرت در ترغیب و تشویق مردم نسبت به کتاب خداوند سخنانی بیان داشت و سپس فرمود: و [دومین آنها] اهل بیتم است، خدا را به یاد شما می‎آورم درباره اهل بیتم."ایها الناس فانما انا بشر یوشک ان یأتی رسول ربی فاجیب، و انا تارک فیکم ثقلین: اولهما کتاب الله فیه الهدی و النور، فخذوا بکتاب الله و استمسکوا به - فحث علی کتاب الله و رغب فیه - ثم قال: و اهل بیتی، اذکرکم الله فی اهل بیتی، اذکرکم الله فی اهل بیتی، اذکرکم الله فی اهل بیتی. (صحیح مسلم، فضائل الصحابة ‏122/7؛ چاپ دیگر ‏1873/4، حدیث 2408)

"من در میان شما چیزی را به یادگار گذاشتم، که اگر بدان تمسک جویید هرگز پس از من گمراه نمی شوید، یکی از آن دو عظیم تر و بزرگتر از دیگری است. کتاب خدا رشته ای که از آسمان به زمین امتداد یافته، و عترتم اهل بیتم که هرگز تا آن زمان که بر حوض بر من وارد شوند از یکدیگر جدا نخواهند شد. پس اینک بنگرید که پس از من با آن دو چگونه رفتار خواهید کرد."انی تارک فیکم ما ان تمسکتم به لن تضلوا بعدی، احدهما اعظم من الاخر: کتاب الله حبل ممدود من السماء الی الارض، و عترتی اهل بیتی، و لن یتفرقا حتی یردا علی الحوض، فانظروا کیف تخلفونی فیهما. (سنن ترمذی، ‏328/5، حدیث 3876)